Choć porozumienie wisiało na włosku, strony szczytu klimatycznego w Katowicach przyjęły ostatecznie dokument końcowy COP24, który zawiera wytyczne mające na…
Choć porozumienie wisiało na włosku, strony szczytu klimatycznego w Katowicach przyjęły ostatecznie dokument końcowy COP24, który zawiera wytyczne mające na celu ograniczenie globalnego wzrostu temperatury. Oto, co trzeba wiedzieć o zakończonej w sobotę konferencji w stolicy Górnego Śląska. Szczyt klimatyczny ONZ w Katowicach zakończył się osiągnięciem porozumienia; strony przyjęły dokument końcowy konferencji, tzw. Pakiet Katowicki. Jest to “mapa drogowa” realizacji Porozumienia paryskiego z 2015 r., mającego na celu ograniczenie globalnego wzrostu temperatury.
Społeczność międzynarodowa uzgodniła w Paryżu, że podejmie działania na rzecz zatrzymania globalnego ocieplenia na poziomie dwóch stopni Celsjusza – a w razie możliwości jedynie 1,5 stopnia Celsjusza – powyżej średniej temperatur sprzed rewolucji przemysłowej. – Osiągnęliśmy historyczny sukces, mam nadzieję, że Katowice staną się historycznym miejscem w globalnej polityce klimatycznej, tak jak wcześniej Kioto i Paryż – ocenił po zakończeniu szczytu prezydent COP24 Michał Kurtyka. Prezydentowi COP24 pogratulowali między innymi premier Mateusz Morawiecki i prezydent Andrzej Duda. Jeszcze w piątek osiągnięcie porozumienia nie było takie oczywiste. Szczyt miał się zakończyć właśnie tego dnia, ale negocjacje przedłużono do soboty. – Nie można powiedzieć dziś, jaki będzie ostateczny termin zakończenia szczytu – mówił w piątek minister środowiska Henryk Kowalczyk. Nie chciał jednocześnie ujawnić, jakie są główne punkty sporu w dokumencie końcowym. – Trwają nieoficjalne rozmowy, spotkanie bilateralne. Mówienie o tym byłoby niestosowne (…) Tekst jest długi, jest jeszcze trochę szczegółów do uzgodnienia – wskazał. Sekretarz generalny ONZ Antonio Guterres ostrzegł w środę delegatów, że mają czas tylko do piątku, by “zakończyć pracę”, a niepowodzenie będzie miało katastrofalne skutki. W czwartek wieczorem polska prezydencja przedstawiła projekt dokumentu końcowego. Według nieoficjalnych informacji PAP, zawierał on już znacznie mniej punktów spornych (ok. 200). Wcześniej było to ok. 600. Tuż przed finałem negocjacji, opóźniła je Turcja, która zażądała usunięcia jej z grupy państw rozwiniętych i dołączenia do państw rozwijających się w celu łatwiejszego dostępu do pomocy finansowej. Impas udało się przełamać, szczegóły nie są jednak znane. W głównym dokumencie szczytu strony przyjmują z zadowoleniem “ukończenie na czas” ostatniego raportu IPCC o globalnym ociepleniu. Raport stwierdza, że wysiłki w celu ograniczenia wzrostu średniej temperatury są obecnie niewystarczające, a dodatkowo należy dążyć do ograniczenia tego wzrostu o 1,5, a nie o 2 stopnie, jak zapisano w Porozumieniu paryskim. Kwestia, jak odnieść się do raportu w końcowym dokumencie, była przedmiotem kontrowersji i sporów na szczycie. W pakiecie podkreśla się pilną potrzebę zwiększenia przez wszystkie jego strony ambicji w polityce klimatycznej, aby zapewnić najwyższy możliwy stopień adaptacji do zmian klimatu i ograniczenia ich skutków. Wskazuje się też na pilną konieczność zwiększenia finansowania, dostępu do technologii i wsparcia przez kraje rozwinięte, tak aby wzmocnić działania podejmowane przez kraje rozwijające się. Powtarza się również wezwanie do zwiększenia ambicji po 2020 r. i mobilizacji 100 mld dol. rocznie.
Dokument zachęca też strony do przedstawiania od 2020 r. długoterminowych strategii ograniczenia emisji i z uznaniem przyjmuje strategie już przedstawione. Pojawia się też wezwanie tych stron, które przedstawiły już krajowe zobowiązania do roku 2025, aby do 2020 r. przedstawiły kolejne i robiły to dalej, co pięć lat. Pakiet Katowicki określa, w jaki sposób kraje będą przekazywać informacje na temat NDC (Nationally Determined Contributions) czyli dobrowolnych zobowiązań do redukcji emisji.
