Sprowadza się ono do podania roślinom azotu i potasu. Wysokość nawożenia tymi składnikami wymaga uwzględnienia kilku podstawowych czynników siedliskowych.
Autor: Wojciech Konieczny
Tagi:
Sprowadza się ono do podania roślinom azotu i potasu. Wysokość nawożenia tymi składnikami wymaga uwzględnienia kilku podstawowych czynników siedliskowych.
Dawka azotu na łąki zależy od intensywności ich użytkowania (łąki 2- i 3-kośne), składu botanicznego runi, oraz od warunków wodnych i pogodowych. Dobra 2-kośna łąka pozwala zebrać do 8 t siana z ha, 3-kośna plonuje na poziomie 10 t/ha. Z danych statystycznych wynika jednak, że średni plon siana w naszym kraju wynosi ok. 5 t/ha. Przyczyną są ograniczone nakłady na trwałe użytki zielone, w tym ich nawożenie.
Do wytworzenia plonu siana na poziomie ok. 5 t/ha roślinność łąkowa pobiera z gleby 80-100 kg N, 100-125 kg K2O, 25-40 kg P2O5,50-70 kg CaO i 10-12 kg MgO. Przy dużym udziale roślin motylkowatych w runi nawożenie azotem może być ograniczone, natomiast ważne jest wapnowanie i nawożenie pozostałymi składnikami, w tym także mikroelementami. Planując nawożenie, należy pamiętać, że przyswajalność składników pokarmowych przez różnogatunkową roślinność runi jest zmienna i szacuje się ją na 40-80 proc. dla azotu, 30-45 proc. dla fosforu, 80-95 proc. dla potasu oraz ok. 30 proc.
