W pochmurny wtorek 6 czerwca 1944 roku rozpoczęła się największa w historii świata operacja desantowa, której nadano kryptonim „Overlord”. Uchwycenie przyczółków na plażach Normandii w istocie zdecydowało o klęsce Hitlera w Europie Zachodniej. Niebag…
to w nomenklaturze alianckich sztabowców pierwszy dzień operacji. Ten z 6 czerwca 1944 roku zyskał miano „Najdłuższego dnia”. Dlaczego? Bo poprzedzały go lata misternego planowania i miesiące przygotowań do inwazji. Niemcy byli na nią doskonale przygotowani – francuskie wybrzeża kanału La Manche opasali potężnymi umocnieniami i bateriami artylerii fortecznej. Nie wiedzieli tylko, w którym miejscu alianci zdecydują się uderzyć. Równolegle do przygotowań desantu rozpoczęła się gra wywiadów, aby zmylić i przekonać niemieckich sztabowców, że do uderzenia dojdzie w rejonie Calais. Do tego celu utworzono całą, na czele której stanął gen. George Patton. Ponadto dziesiątki agentów wywiadu dostarczało Niemcom „niezbitych dowodów”, że Calais to jedyny kierunek przyszłej ofensywy aliantów. Jednak o tym, że Hitler i jego marszałkowie w to w końcu uwierzyli, zdecydowały przede wszystkim meldunki Romana Czerniawskiego. Abwehra była przekonana, że ten oficer polskiego i brytyjskiego wywiadu, po jego dekonspiracji i aresztowaniu we Francji, pracuje tylko dla nich i dostarcza najwartościowsze i najpewniejsze informacje z alianckich sztabów. Niemcy byli jednak w błędzie. Czerniawski, jako podwójny agent, karmił ich fałszywymi raportami. Boleśnie mieli się o tym przekonać właśnie na początku czerwca 1944 roku. W planowanej inwazji na Francję uwzględniono również operację powietrznodesantową. Jak wiadomo, to właśnie od desantu amerykańskiej 82 i 101 Dywizji Powietrznodesantowej oraz brytyjskiej 6 Dywizji Powietrznodesantowej w nocy z 5 na 6 czerwca 1944 rozpoczął się D-Day. Niewiele brakowało, aby, oprócz amerykańskich i brytyjskich spadochroniarzy na Normandię, nie skakali Polacy. Brytyjczycy już od jesieni 1943 roku starali się przekonać polskiego Naczelnego Wodza, by włączył 1 Brygadę Spadochronową w plany inwazyjne. odrzucił jednak te sugestie, wierząc, że polscy spadochroniarze zostaną desantowani w kraju i pomogą Armii Krajowej w planowanym powstaniu. Brytyjczycy nie ustępowali jednak i w końcu przeforsowali podporządkowanie brygady ich dowództwu. Właśnie pamiętnego 6 czerwca 1944 roku jednostka gen. Sosabowskiego została włączona w skład 21 Grupy Armii gen. Bernarda Montgomery’ego, co miało swój tragiczny finał pod Arnhem we wrześniu tego roku. Gen. Sosabowski ubolewał później, że gdyby Naczelny Wódz zgodził się na brytyjskie propozycje, to jego brygada w składzie 6 Dywizji Powietrznodesantowej wzięłaby udział w D-Day i polscy spadochroniarze, opromienieni zwycięstwem, mogliby odegrać zupełnie inną rolę na froncie, niż ta, która przypadła im w późniejszej katastrofie w Holandii.
