Jesus powiedział do swoich uczniów: Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim, wtedy zasiądzie na
Jesus powiedział do swoich uczniów: Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim, wtedy zasiądzie na swoim tronie pełnym chwały. I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych [ludzi] od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów. Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie. Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata! Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie; byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a odwiedziliście Mnie; byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie. Wówczas zapytają sprawiedliwi: Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Ciebie? spragnionym i daliśmy Ci pić? Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem i przyjęliśmy Cię? lub nagim i przyodzialiśmy Cię? Kiedy widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie? A Król im odpowie: Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili. Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom! Bo byłem głodny, a nie daliście Mi jeść; byłem spragniony, a nie daliście Mi pić; byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie; byłem nagi, a nie przyodzialiście mnie; byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście Mnie. Wówczas zapytają i ci: Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie? Wtedy odpowie im: Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili. I pójdą ci na mękę wieczną, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego.
Mt 25,31-46
* * *
Wstęp
Dzisiejsza liturgia słowa ukazuje nam prawdę o królowaniu Chrystusa, a zarazem o sądzie. „Bóg panuje nad światem i całym stworzeniem, ponieważ On go stworzył i wszystko do Niego należy” – to jest wyznanie wiary ( credo) Izraela. Wybiera sobie naród, z którym zawiera przymierze i obiecuje:
Oznacza to, że Bóg jest najwyższym prawodawcą, sędzią i Królem Izraela. Nie wszystkim się to podoba, nie wszyscy to akceptują, niektórzy wręcz walczą z Bogiem, by ustanowić swoje królestwo i zasiąść na swoim tronie. Dlatego t rzeba, aby Bóg królował, aż położy wszystkich nieprzyjaciół pod swoje stopy.
Czy Bóg jest Królem tylko jednego narodu?
Pismo św., zwłaszcza prorocy i psalmy mówią nam, że Bóg jest Królem dla wszystkich ludzi i narodów, który realnie sprawuje swoją władzę. Izraelici jednak nie do końca uznali Boże panowanie, zwłaszcza na ziemi, gdzie odrzucili Jego prawo, a na to miejsce wybrali sobie człowieka, którego ustanowili królem. Wobec takiej sytuacji skarży się Bogu prorok Samuel, na co otrzymuje taką odpowiedź:
W dalszej historii pojawiają się zapowiedzi Mesjasza – Zbawcy, który opisywany jest jako Król, który przychodzi na ziemię, aby zaprowadzić pokój i ład w narodach przez swoje zbawcze królowanie. Będzie On pochodził z rodu króla Dawida, Jego władza zostanie rozciągnięta na wszystkie czasy, przekroczy ziemskie granice Izraela i będzie się cechowała sprawiedliwością, łaską i miłosierdziem.
To wszystko znalazło swoje wypełnienie w Jezusie Chrystusie, On jest obiecanym Królem. W 1986 r. kardynał Joseph Ratzinger tak napisał:
Wiara współczesnego chrześcijanina
Jeżeli jesteś chrześcijaninem, to równocześnie uznajesz Jezusa za swojego Króla. Myśl przewodnia całej Ewangelii św. Mateusza, której fragment dziś usłyszeliśmy jest taka: w Osobie, czynach i nauce Jezusa urzeczywistniają się wszystkie proroctwa mesjańskie Starego Testamentu. Część z nich wypełniła się podczas Jego pierwszego przyjścia, reszta wypełni się w czasie powtórnego przyjścia. Jezus jest Królem, który zakłada prawdziwe królestwo – a Kościół jest miejscem, gdzie ono wzrasta.
Jezus ponadto uczy nas modlitwy „Ojcze nasz”, w której wołamy, aby przyszło na ziemię królestwo Boże, aby również tutaj Bóg panował, tak jak panuje w niebie. Królewska godność Jezusa ujawnia się najbardziej w opisie Jego sądu, męki i śmierci. Przybity napis na krzyżu ogłasza całemu światu, że Jezus jest prawdziwym i jedynym Królem.
Po zmartwychwstaniu Jezus uroczyście ogłasza:
To Bóg Ojciec wszystko oddał Synowi i przekazał Mu cały sąd, aby wszyscy oddawali Mu cześć. Jezus natomiast posyła swoich uczniów do głoszenia królestwa Bożego we wszystkich narodach i ta misja trwa aż do dnia dzisiejszego.
Królestwo Boże dziś
Wraz z przyjściem Chrystusa urzeczywistnia się w świecie zapowiadane królestwo Boże. Różni się ono zdecydowanie od dobrze nam znanych form panowania człowieka w świecie. Oznacza – jak usłyszymy w dzisiejszej prefacji – „wieczne i powszechne Królestwo: królestwo prawdy i życia, królestwo świętości i łaski, królestwo sprawiedliwości, miłości i pokoju”. Oczywiście my marzymy o takiej realizacji królestwa w świecie, któremu nie będą towarzyszyć najmniejsze zakłócenia, ale nie jest to możliwe. Przede wszystkim królestwo Jezusa już się realizuje. Chrystus Król każdemu oferuje możliwość udziału w nim. Natomiast od nas zależy, na ile z łaski królestwa Bożego skorzystamy i w jakim zakresie rozwiniemy je w sobie i pośród nas. Jak czytamy w Dziejach Apostolskich, Paweł i Barnaba wszędzie utwierdzali uczniów i zachęcali do wytrwania w wierze. Tłumaczyli, że trzeba znieść wiele utrapień, by wejść do królestwa Bożego.
Rok temu biskupi polscy w Krakowie w Łagiewnikach w łączności z całym narodem uroczyście zawierzyli i poświęcili Jezusowi Chrystusowi naszą Ojczyznę i cały Naród. Również i dziś musimy powiedzieć to jeszcze raz:
Sąd Chrystusa Króla
Tak jak nie potrafimy wyobrazić sobie powtórnego przyjścia Chrystusa, tak nie potrafimy sobie wyobrazić sądu ostatecznego. Jego opis stanowi podsumowanie nauki Jezusa o miłości Boga i bliźniego i jest nawiązaniem do ostatniej mowy Mojżesza skierowanej do Izraelitów przed wstąpieniem do Ziemi Obiecanej. W Księdze Powtórzonego Prawa czytamy:
Sąd przeprowadzi Syn Człowieczy, czyli Jezus Chrystus nazwany tu Pasterzem i Królem. Ludzie zostaną podzieleni na dwie grupy: owce, które oznaczają zbawionych i kozłów, którzy oznaczają potępionych. Podział ten dokona się na podstawie czynów, które spełnili, bądź nie wobec bliźniego. Cokolwiek uczyniliście dla jednego z tych braci moich najmniejszych to uczyniliście dla Jezusa.
