Co gorsza, dryfując razem z prądami morskimi, rozprowadza go po całym Oceanie Arktycznym.
Skalę zanieczyszczenia plastikiem lodu morskiego na Oceanie Arktycznym jako pierwsi oszacowali naukowcy z Instytutu Badań Polarnych i Morskich Alfreda Wegenera (AWI) w Bremerhaven. Wyniki swoich obliczeń przedstawiają w jednym z ostatnich wydań pisma ” Nature Communications “.
Uczeni skupili się na drobinkach tworzyw sztucznych o średnicy nieprzekraczającej 5 mm. Świat jest coraz bardziej nimi zanieczyszczony, bo plastik, który produkujemy masowo od połowy XX w., nie ulega biodegradacji. Pod wpływem słońca, wody i wiatru ropopochodne polimery, z których zbudowane są tworzywa sztuczne, rozpadają się za to na ziarenka, często tak małe, że niewidoczne gołym okiem. Dryfują one w wodzie, unoszą się w powietrzu (są przez nas wdychane) i zalegają w osadach, tworząc jedną z cezur nowej epoki geologicznej – antropocenu, czyli epoki człowieka. Plastikowe drobinki są też mylone przez morskie zwierzęta z jedzeniem, trafiają więc do obiegu w łańcuchu pokarmowym.
PRZECZYTAJ TEŻ: Więc chodź, zafoliuj mi świat. Antropocen, epoka człowieka, epoka plastiku.
Cieńsze niż ludzki włos
Zanieczyszczenie tworzywami sztucznymi to obecnie temat intensywnych badań naukowych. Podczas trzech rejsów badawczych przeprowadzonych wiosną 2014 r. i latem 2015 uczeni z Bremerhaven pobrali próbki lodu morskiego w pięciu rejonach Oceanu Arktycznego.
