Szakal złocisty jest ssakiem drapieżnym z rodziny psowatych. Mówi się, że stanowi pośrednia formę między lisem, a wilkiem. Szakal złocisty ma jednak ostrzejszy pysk niż wilk, i bardziej ścięty niż lis
Przyjrzyjcie się tylko zdjęciom szakala złocistego (). W jego pysku jest coś z, natomiast kiedy popatrzymy na tułowie, wówczas nie mamy żadnych złudzeń, że to przypomina swoją posturą. Zwierz ten jest takim połączeniem lisa i wilka, dokładniej rzecz ujmując, wilka z pyskiem lisa, albo lisa z tułowiem wilka. Jego polska nazwa nie bez powodu zawiera w sobie przymiotnik „złocisty”, bowiem grzbiet szakala ma szarozłote ubarwienie sierści. Futro jest szorstkie i stosunkowo krótkie. O wiele krótsze niż to, które mają wilki. Kolor sierści zmienia odcień im bardziej „schodzi” na dół zwierzęcia. Kończyny szakala są ciemnobrązowo ubarwione. Natomiast głowa cała szara ze złocistym nalotem oraz jaśniejszym, niemalże białym podbiciem w postaci policzków oraz żuchwy. Dorasta do około 105 cm długości ciała, z czego 25 cm przypada na. Wysokość w kłębie wynosi 38-50 cm – w górnej granicy zazwyczaj plasują się samce, natomiast w dolnej samice. Zwierzę osiąga masę 7 – 15 kg i może żyć 7 – 9 lat na wolności, natomiast zwierzęta utrzymywane w niewoli nierzadko dożywały 16 lat. Szakale złociste dobierają się w pary raz, na całe, należą zatem do zwierząt monogamicznych. Mogą funkcjonować w większych grupach, ale także pojedyncze doskonale sobie radzą. Terytorializm oraz przywiązanie do danego terenu to kolejna cecha charakteryzująca te. Drapieżniki oznaczają zajmowane przez siebie obszary wydzielinami z gruczołów okołoodbytowych – tak robią osobniki obu. Gdy zajdzie taka potrzeba, również oboje strzegą granic. Obok pary rodzicielskiej oraz ich dzieci żyje tam jeszcze kilka osobników – starsze dzieci oraz osobniki młodsze od pary alfa, ale z nią niespokrewnione. Wszyscy zajmują się najmłodszym, polują dla zapewnienia jedzenia stadu oraz strzegą granic. trwa, podobnie jak u, 63 dni. Po tym czasie, w wykopanej norze lub pod szczelinami stworzonymi z wykrotów czy też w jaskiniach, na świat przychodzi 2 – 4 szczeniąt o wadze 200 – 400 gramów. Młode po urodzeniu są ślepie, a oczy otwierają im się dopiero po około 10 – 14 dniach. Przez następne trzy miesiące od urodzenia karmi je matka. Z czasem przechodzą z płynnego na pokarm stały, po czym pod okiem rodziców uczą się oraz radzenia w.
