Z czytaniem Biblii jest trochę jak z lekarstwami Żeby wyzdrowieć nie wystarczy kupić leku trzeba go jeszcze zażyć – mówi ks Wojciech Węgrzyniak
Jacek Kowalski: W Najbardziej praktycznej książce świata omawia Ksiądz zasady czytania Biblii. Jedna z nich mówi, żeby wprowadzić to, co się czyta, w życie. Ale o ile w przypadku Ewangelii wszystko jest w miarę jasne, o tyle w odniesieniu do Starego Testamentu sprawa się komplikuje. Czy każdą starotestamentalną scenę da się wprowadzić w życie? Ks. Wojciech Węgrzyniak: O tej zasadzie mówi sam Jezus. Człowieka, który wyłącznie słucha Słowa, porównuje do kogoś, kto buduje dom na piasku. Na początku wszystko wygląda fajnie, ale już pierwsze trudności obnażają nietrwałość takiej budowli. Ten natomiast, kto słucha Słowa i wprowadza je w życie, przypomina człowieka, który buduje na skale. Jego konstrukcja duchowa jest tak mocna, że żadne przeciwności jej nie naruszą. Ta zasada jest szalenie ważna, bo ona tworzy z nas nowych ludzi. Jeśli będziemy tylko czytać, to nic się w naszym życiu nie zmieni. To trochę tak jak z lekarstwami. Nie ten jest zdrowy, kto kupuje lekarstwa, ale ten, kto je kupuje, a potem w sposób właściwy aplikuje. Tak samo nie ten jest najedzony, kto dużo gotuje, ale ten, kto po prostu je. Chodzi nie o to, by tylko czytać Pismo Święte, ale o to, by się nim karmić. W Starym Testamencie jest wiele fragmentów, którymi bez problemu można się kierować w życiu. Weźmy Psalm 23: „Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną” (por. w.4), albo zalecenie z Księgi Syracha: „Nie oskarżaj, zanim dokładnie nie zbadasz” (por.11,7). Ale rzeczywiście wiele jest takich scen, których nie można wprost wprowadzić do swojego życia. Wymagają one, powiedziałbym, pewnej wstępnej obróbki. Posłużę się znowu analogią do jedzenia. Są produkty, które można jeść na surowo, nawet ze skórką, np. jabłko. Lecz z jajkiem już tak łatwo nie jest – wiadomo, że trzeba najpierw zdjąć skorupkę. Podobnie jest z niektórymi starotestamentalnymi fragmentami. Trzeba je „obrać”, żeby wydobyć z nich to, co cenne. Sobór Watykański II w Konstytucji dogmatycznej o Objawieniu Bożym Dei verbum podkreśla, że Pismo Święte przekazuje prawdę ważną dla naszego zbawienia. I tak rzeczywiście jest. Tylko ta prawda nie jest podana tak samo jak np. w podręczniku do geografii czy historii.
