Urodził się we wschodniej Polsce w połowie XIX wieku. Był księdzem diecezji przemyskiej, potem salezjaninem, aż w końcu założył nowe zgromadzenie zakonne michalitów. Był bez reszty oddany posłudze dzieciom i młodzieży, szczególnie tym zaniedbanym, osieroconym i pochodzącym z ubogich rodzin. Ta ‘opcja na rzecz ubogich’, jak byśmy ją dzisiaj nazwali, przenikała całą jego działalność. 30 stycznia Kościół wspomina błogosławionego Bronisława Markiewicza, michalitę.
Urodził się we wschodniej Polsce w połowie XIX wieku. Był księdzem diecezji przemyskiej, potem salezjaninem, aż w końcu założył nowe zgromadzenie zakonne michalitów. Był bez reszty oddany posłudze dzieciom i młodzieży, szczególnie tym zaniedbanym, osieroconym i pochodzącym z ubogich rodzin. Ta ‘opcja na rzecz ubogich’, jak byśmy ją dzisiaj nazwali, przenikała całą jego działalność.30 stycznia Kościół wspomina błogosławionego Bronisława Markiewicza, michalitę. Sam ją wyraził, mówiąc: „Chciałbym zebrać miliony dzieci i młodzieży z wszystkich krajów i narodów, żywić ich za darmo i przyodziewać ich na duszy i na ciele”. Wiele publikował i był wizjonerem przyszłości. Zapowiedział wybór na stolicę piotrową papieża Polaka. Przyszedł na świat 13 lipca 1842 roku w Pruchniku niedaleko Jarosławia. Otrzymał solidne wychowanie religijne, choć w czasie gimnazjum przeżył także kryzys wiary. Pokonał go szybko i w 1863 roku wstąpił do seminarium duchownego w Przemyślu. Cztery lata później został kapłanem. Przez sześć lat był wikariuszem w Harcie i w katedrze przemyskiej.
