Uroczystość Wszystkich Świętych i Dziady to dwa ważne elementy polskiej tradycji, które są głęboko zakorzenione w kulturze chrześcijańskiej i pogańskiej. Na
Zmień miejscowość
Popularne miejscowości
Uroczystość Wszystkich Świętych i Dziady to dwa ważne elementy polskiej tradycji, które są głęboko zakorzenione w kulturze chrześcijańskiej i pogańskiej. Na czym polegają, jak się je obchodzi i czym się różnią? Co ciekawe, Dziady mogą nam się kojarzyć z obchodzonym współcześnie Halloween.
Uroczystość Wszystkich Świętych, która obchodzona jest 1 listopada, oraz Dziady – dawny słowiański obrzęd ku czci przodków – to dwa różne sposoby wyrażania szacunku wobec tych, którzy odeszli. Chociaż wywodzą się z odmiennych tradycji, ich istota – refleksja nad śmiercią i pamięć o zmarłych – jest wspólna.
Wszystkich Świętych to jedna z najważniejszych uroczystości w Kościele katolickim, która obchodzona jest 1 listopada. Jest to dzień poświęcony pamięci wszystkich świętych, zarówno tych kanonizowanych, jak i niekanonizowanych, którzy poprzez swoje życie i śmierć osiągnęli zbawienie i cieszą się wiecznym życiem w Niebie.
Kiedyś we Wszystkich Świętych wspominano wyłącznie tych, których Kościół ogłosił świętymi lub błogosławionymi, z czasem uroczystość rozszerzyła się na wszystkich wiernych, którzy osiągnęli zbawienie, nawet jeśli nie są oficjalnie wyniesieni na ołtarze. Świętymi nazywa się bowiem wszystkich tych, którzy po śmierci trafili do Nieba, nawet jeśli nie są powszechnie znani.
W Polsce święto to wiąże się ze zwyczajem odwiedzania cmentarzy, składania kwiatów, zapalania zniczy na grobach bliskich zmarłych i modlitwy za ich dusze. Jest to czas refleksji nad przemijaniem oraz nad życiem wiecznym.
Uroczystość Wszystkich Świętych często mylona jest z Zaduszkami, czyli dniem poświęconym wszystkim wiernym zmarłym.
2 listopada Kościół szczególnie modli się w intencji tych, którzy odeszli i prosi dla nich o życie wieczne, natomiast we Wszystkich Świętych wierni cieszą się, że mają tak wielu orędowników w Niebie, a także sami mają nadzieję na szczęście po śmierci.
