„Nie ma dnia, bym nie był przy Was sercem i w modlitwą. Wasz ból jest moim bólem” – napisał Franciszek do narodu ukraińskiego w 90. rocznicę Hołodomoru. W prostym, serdecznym liście papież zapewnia Ukraińców o swoim podziwie dla ich odwagi i godności, z jaką przeciwstawiają się agresji i chronią swoich bliskich. Bodaj po raz pierwszy mówi w ten sposób o żołnierzach, którzy
„Nie ma dnia, bym nie był przy Was sercem i w modlitwą. Wasz ból jest moim bólem” – napisał Franciszek do narodu ukraińskiego w 90. rocznicę Hołodomoru. W prostym, serdecznym liście papież zapewnia Ukraińców o swoim podziwie dla ich odwagi i godności, z jaką przeciwstawiają się agresji i chronią swoich bliskich. Bodaj po raz pierwszy mówi w ten sposób o żołnierzach, którzy „odważnie bronią Ojczyzny, chwytając za broń i porzucając marzenia”. Wspomina ofiary: zabitych, rannych, osierocone dzieci, gwałcone kobiety, żony, które straciły mężów, osoby starszych, które „zamiast spokojnego zachodu słońca doświadczają ciemnej nocy wojny”. Przywołuje imiona zamordowanych dziewczynek, wraz z którymi „została zabita cała ludzkość”: Kiry z Odessy i Lisy z Winnicy.
Wspomina ludzi wypędzonych z domów, uchodźców i wolontariuszy, którzy „z narażeniem własnego bezpieczeństwa pozostawali blisko ludzi”, przywożąc im żywność, otwierając dla nich swoje domy i klasztory.
