Matko pociesz nas – zawierzamy Ci nasze „trudne dziś” a także „niepewne jutro” prowadź nasz Naród przez codzienność tak jak prowadziłaś go
Matko Pocieszenia, życia strzeż i zdrowia,
Od powietrza, wojny, ognia i przednowia,
O przeżegnaj, jak kraj długi,
Nasze prace, nasze pługi;
Ustrzeż bytu i imienia,
Święta Matko Pocieszenia, nie opuszczaj nas.
Przybyliśmy dziś do bogatego w historię Gniezna – stolicy pierwszych książąt piastowskich. Jest to ważne miejsce historyczne stanowiące centrum życia religijnego i politycznego rodzącego się państwa polskiego. My jednak pielgrzymujemy do Gniezna by uczcić tu obraz Matki Bożej Pocieszenia – przedstawiający Maryję z Dzieciątkiem w typie hodegetrii. Obraz ten znajdujący się w głównym ołtarzu franciszkańskiego kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Antoniego otoczony kultem religijnym i uważany za cudowny.
Obraz został namalowany na wzór obrazu znajdującego się w bazylice Matki Bożej Większej (wł. Basilica Papale di Santa Maria Maggiore) w Rzymie, obrazu Matki Bożej Śnieżnej (włos. Salus Populi Romani) – to już kolejny raz w naszych rozważaniach przywołany jest ten rzymski wizerunek, którego nazwę tłumaczy się jako „Ocalenie Ludu Rzymskiego”.
Jeśli chodzi o gnieźnieński wizerunek to niestety – nieznany jest ani autor, ani pracownia w której został on wykonany. Z pewną dozą prawdopodobieństwa można go jedynie datować na pierwszą połowę wieku XVII, a może nawet na wiek XVI. Wiadomo na pewno, że w 1659 trafił on do franciszkanów gnieźnieńskich jako dar przekazany przez jednego z mieszkańców miasta Władysława Mituszewskiego.
