Matko pociesz nas – zawierzamy Ci nasze „trudne dziś” a także „niepewne jutro” prowadź nasz Naród przez codzienność tak jak prowadziłaś go
Matko Pocieszenia, życia strzeż i zdrowia,
Od powietrza, wojny, ognia i przednowia,
O przeżegnaj, jak kraj długi,
Nasze prace, nasze pługi;
Ustrzeż bytu i imienia,
Święta Matko Pocieszenia, nie opuszczaj nas.
Utrudzeni naszą październikową wędrówką, powracamy na Podlasie. Celem naszej dzisiejszej pielgrzymki jest kościół pw. Św. Apostołów Piotra i Pawła w Międzyrzecu Podlaskim. Jest to dawna cerkiew unicka z 1774 r., w której na uwagę zasługuje obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem, pochodzący z I poł. XVIII w. znajdujący się w głównym ołtarzu. Jest to Madonna ze srebrnym półksiężycem, koronami, berłem i gwiazdami, czczona w parafii, jako Matka Boża Pocieszenia.
W tym międzyrzeckim przedstawieniu widzimy Maryję w błękitnym mafarionie okrywającym Jej głowę. Kolor błękitny i wszelkie odcienie niebieskiego, aż po granat są w sztuce ikony symbolem Nieba, życia niebiańskiego oraz symbolem niepojętego ludzkim rozumem i niepoznawalnego Bóstwa – Mroczną Światłością, której doznał Mojżesz oraz wielu mistyków. Odcienie błękitu mogą również symbolizować stan wyciszenia, kontemplacji. Zatem Maryja ubrana jest w niebo, również tło jest w odcieniach błękitu, jakby było zaproszeniem do wejścia w stan skupienia w rzeczywistości duchowej.
