Gospodarka o obiegu zamkniętym opiera się na odpowiednim zaplanowaniu cyklu życia produktu, procesie odzyskiwania i ponownego wykorzystania odpadów. To, co model linearny gospodarki kategoryzuje jako stare i bezużyteczne, cyrkularność traktuje jako źródło surowca do produkcji nowego wyrobu. Przeniesienie punktu ciężkości na ostatni etap cyklu życia wyrobu ma głęboki sens.
Podstawą zrozumienia wartości oraz zasad funkcjonowania GOZ (Gospodarki o obiegu zamkniętym) jest zestawienie tego modelu gospodarczego z modelem linearnym. Gospodarka linearna opiera się na powtarzalnym cyklu czynności, które można sprowadzić do haseł call to action: “weź, zużyj, wyrzuć”. Model linearny to także tanie, łatwo dostępne materiały i energia. To również utylizacja wyrobów polegająca na składowaniu lub spalaniu, przy niewielkiej próbie odzyskania produktów lub surowców wtórnych. Natomiast gospodarka cyrkularna to model oszczędny, ekonomiczny, nazywany systemem regeneracyjnym. Funkcjonuje dzięki zamkniętej pętli procesów i opiera się na cyklu czynności wyrażonych następującymi zachętami do działania: “wytwórz, użyj, użyj ponownie, przerób, oddaj do recyklingu”. Przy tym recykling to przetworzenie odpadów w celu ponownego wykorzystania surowca do produkcji nowego wyrobu.Ważnym pojęciem są też etapy cyklu życia produktu, które najłatwiej określić można stosując LCA (Life Cycle Assessment), czyli ocenę cyklu życia wyrobu odbywającą się dla fazy:- Ostatni etap cyklu życia produktu w modelu gospodarki obiegu zamkniętego jest niezwykle ważny.
