Istnieje coś, co może motywować wyborców i co można określić „etosem buntu”.
Śledzę reakcje na triumfalne zwycięstwo Donalda Trumpa w wyborach prezydenckich w USA, a zwłaszcza sposób, w jaki reaguje na niego europejska prawica.
Zauważyłem jedną ciekawą rzecz. Przedstawiciele „umiarkowanej” i „rozsądnej” prawicy, jak lubią siebie nazywać, chcą przedstawić zwycięstwo Trumpa jako wynik swego rodzaju „złagodzenia” polityki, którego rzekomo on dokonał.
Narracja tych ludzi, a zauważyłem ją także w Chorwacji i Polsce, wygląda mniej więcej tak: Trump wygrał, ponieważ w kampanii kładł nacisk na kwestie gospodarki i nielegalnej migracji oraz unikał „wojny kulturowej”. Wygrał, bo ludzi nie interesuje światopogląd, kwestie kulturowe, a jedynie sprawy materialne.
Moim zdaniem jest to swoista „projekcja”, która ma na celu odnalezienie w zwycięstwie Trumpa śladów polityki, jaką reprezentują obrońcy podejścia, które właśnie opisałem.
