Zmiana czasu. Dziś wracamy do czasu letniego, co oznacza, że wskazówki zegarków przesuniemy do przodu i będziemy spali godzinę krócej. Za to słońce będzie zachodzić o godzinę później. Przy zegarach manipulujemy co pół roku, a nikt nie wie nawet czy ma to jakikolwiek sens…
W połowie XIX o zmianie czasu takiej, jaką znamy dziś nikt jeszcze nie słyszał. Ale właśnie rozkręcała się rewolucja przemysłowa i czas stawał się jednym z najcenniejszych dóbr. W 1847 r. brytyjskie koleje zaczęły regulować swoje zegary według czasu astronomicznego na południku przechodzącym przez położoną w pobliżu Londynu miejscowości Greenwich. System, dzięki, któremu pociągi stały się przewidywalne, a fabryki mogły standaryzować czas pracy robotników okazał się tak atrakcyjny, że wkrótce zaczęto go używać w całej Europie, a potem na świecie.
Jednak sztywny sposób mierzenia czasu miał jedną wadę. Nie uwzględniał zmieniającej się w ciągu całego roku pory wschodu i zachodu słońca. Latem 8 rano, kiedy wielu Brytyjczyków (i nie tylko) zaczynało pracę, wypadała kilka godzin po wschodzie słońca. Zimą zaledwie kilkadziesiąt minut po brzasku. Efekt? Zegar zburzył dotychczasowe zwyczaje. Ludzie nie wstawali już o świcie – bo i po co mieliby to robić skoro pracę zaczynali kilka godzin później.
