– Gdy powiedzieliśmy, że zlikwidowane będą stanowiska kierownicze, wśród menedżerów przeważało niedowierzanie. Założyli, że będzie to przejściowa forma. Kierownicy byli świadomi, że każda firma realizuje wiele projektów – jedne umierają, inne dobrze funkcjonują. Myśleli więc, że turkus będzie ciekawostką, która nie wpisze się na stałe w kulturę firmy- ocenia Rafał Olszewski, prezes PKS Gdańsk-Oliwa.
– O turkusowych organizacjach dowiedziałem się od kolegi, który był na konferencji poświęconej temu zagadnieniu. Pół roku później odbyło się kolejne tego typu wydarzenie i postanowiłem się na nie wybrać. Idea turkusowej firmy bardzo mi się spodobała. Podczas urlopu przeczytałem książkę „Pracować inaczej” Frederica Laloux, by pogłębić swoją wiedzę na ten temat. Wracając do pracy wiedziałem, że chcę, by nasza firma była turkusowa. Doszedłem do wniosku, że albo wdrażamy ideę w całości, albo wcale. Wprowadzanie tylko wybranych elementów nie przyniosłoby spodziewanych efektów i mijałoby się z celem. Czytaj też: – Jak w każdej firmie mamy wiele wyzwań przed sobą. Turkus umożliwił włączenie pracowników w rozwiązywanie problemów, dzięki temu łatwiej i szybciej możemy podołać wyzwaniom. W pewnym sensie pozbyłem się pełnej decyzyjności.
