Od wieków kojarzona jest z ogniem. Za jej wstawiennictwem zatrzymała się lawa, która płynęła z wulkanu Etna ku sycylijskiej Katanii. To ona chroni domy przed pożarem i piorunami i też patronuje zawodom, które mają do czynienia z wysokim temperaturami – piekarzom czy ludwisarzom. Wspominana w liturgii Kościoła 5 lutego, święta Agata jest męczennicą, która zakończyła życie po tym jak rzucono ją na rozżarzone węgle i chroni też, gdy pojawia się inny „żar” – pokusy przeciwko czystości czy niewinności. Była dziewicą, której oddanie do domu publicznego i okrutne tortury nie złamały.
Od wieków kojarzona jest z ogniem. Za jej wstawiennictwem zatrzymała się lawa, która płynęła z wulkanu Etna ku sycylijskiej Katanii. To ona chroni domy przed pożarem i piorunami i też patronuje zawodom, które mają do czynienia z wysokim temperaturami – piekarzom czy ludwisarzom. Wspominana w liturgii Kościoła 5 lutego, święta Agata jest męczennicą, która zakończyła życie po tym jak rzucono ją na rozżarzone węgle i chroni też, gdy pojawia się inny „ żar ” – pokusy przeciwko czystości czy niewinności. Była dziewicą, której oddanie do domu publicznego i okrutne tortury nie złamały. W listopadzie Cecylia, w grudniu Łucja, w styczniu Agnieszka, a 5 lutego w Kościele wspominana jest kolejna ze świętych dziewic męczennic – św. Agata. Wywodząca się z Sycylii i tam otoczona szczególnym kultem. Święta od V wieku jest wpisana do Kanonu Rzymskiego Mszy świętej, co świadczy o jej szczególnej roli i miejscu w gronie świętych. Zwłaszcza w czasach, gdy ogień zdecydowanie bardziej niż dziś zagrażał skupiskom ludzi pamiętano o jej wstawiennictwie, a ślady tego pozostają do dziś w ludowej tradycji – w przysłowiach i zwyczajach. Kiedyś częściej dało się słyszeć – Gdzie święta Agata, tam bezpieczna chata czy Święta Agata pożary zgniata, albo też Chleb i sól św.
