Najważniejsze, żeby w grudniu 2018 roku podczas COP24 w Katowicach odwrócić trend dekarbonizacyjny. Trzeba konsekwentnie pokazywać olbrzymie znaczenie węgla i nowoczesne technologie węglowe, w jakie przykładowo angażuje się Jastrzębska Spół
– Niedawno rozmawialiśmy na ten temat z czterema komisarzami w Brukseli na specjalnym wyjeździe Komisji do spraw Energii i Skarbu Państwa. Podkreślaliśmy, że węgiel koksowy znajduje się na unijnej liście surowców strategicznych i pytaliśmy, skąd zatem w UE taka histeria dekarbonizacyjna. Mało tego, wskazywaliśmy, że przecież z gazu koksowniczego można odzyskiwać wodór, który jest paliwem coraz bardziej pożądanym w UE.
Przykładowo potencjał wodorowy Grupy Jastrzębskiej Spółki Węglowej jest znaczący, bowiem ok. 50 proc. gazu koksowniczego, czyli produktu ubocznego przy produkcji koksu, to możliwy do wychwycenia wodór. A jego zanieczyszczenia można usunąć dzięki technologii PSA (Pressure Swing Adsorption – adsorpcji zmiennociśnieniowej) do tego stopnia, by gaz nadawał się do zasilania wytwarzających energię elektryczną ogniw wodorowych.
Jastrzębska Spółka Węglowa, o czym wielokrotnie mówił ostatnio jej prezes Daniel Ozon, zamierza promować wodór jako czyste paliwo przyszłości. W JSW szacują, że grupa będzie w przyszłości w stanie wytworzyć w swoich koksowniach tyle wodoru, że wystarczy go do zasilania przez rok 800 autobusów na to paliwo. Niestety, zamiast wsparcia dotąd otrzymywaliśmy połajanki, bowiem w UE krzywym okiem spogląda się na węgiel jako taki.
