W ostatnich dwóch rozważaniach nawiązaliśmy do charakterystycznych motywów ikonografii Jezusowego Serca – krzyża i cierni Pozostał nam jeszcze trzeci
Skojarzenie miłości z ogniem jest stare jak człowiek i odnajdziemy je chyba w każdej kulturze. Trudno nie przywołać w tym kontekście choćby fragmentu biblijnej Pieśni nad Pieśniami: „Jak śmierć potężna jest miłość, a zazdrość jej nieprzejednana jak Szeol, żar jej to żar ognia, płomień Pański. Wody wielkie nie zdołają ugasić miłości, nie zatopią jej rzeki” (Pnp 8,6-7).
Rozważając to wezwanie, zatrzymajmy się przy trzech myślach. Pierwsza z nich także podąża biblijnymi tropami. Wychodzących z nocy niewoli egipskiej Izraelitów, prowadził i osłaniał słup ognia. I nas Serce Jezusa, które staramy się coraz lepiej poznawać i rozumieć, może przeprowadzić przez nasze najróżniejsze noce. Jego bliskość, w której pozostajemy dzięki modlitwie, sakramentom, słuchaniu Słowa Bożego, będzie nas chronić. Kiedy wędrującym przez pustynię Izraelitom Bóg objawił się na Synaju, aby dać im Prawo, „góra płonęła ogniem” (Pwt 4,11).
