Strefa Czystego Transportu wjeżdża do stolicy. Budzi emocje większe, niż powinna – bo będzie mała, a ograniczenia wyjątkowo łagodne. To pierwszy kroczek w walce z wyjątkowo trującymi autami, których Zachód chętnie się pozbył, sprzedając je Polakom.
Czy to rewolucja, czy tylko drobna zmiana? Władze Warszawy chyba same nie mogą się zdecydować. A może po prostu wolą przekonywać, że mało komu się pogorszy, za to wszystkim poprawi. „Warszawa odetchnie” – tak brzmi hasło kampanii informacyjnej towarzyszącej wprowadzeniu w stolicy od początku lipca pierwszego etapu Strefy Czystego Transportu. Stężenie niebezpiecznych substancji ma się dzięki temu znacząco obniżyć – rakotwórczych tlenków azotu o 11 proc., a pyłów zawieszonych aż o 20 proc.
Czytaj także: Strefy czystego transportu: obalamy mity. Miasta się boją, prawica broni kopcących aut
Ale równocześnie Zarząd Dróg Miejskich uspokaja wszystkich kierowców: strefa obejmie na razie zaledwie 7 proc. powierzchni miasta i ograniczy się do centralnych dzielnic. Zakaz ruchu dotknie zaledwie 3 proc. aut (benzynowe starsze niż 27-letnie i diesle starsze niż 18-letnie). Aż przez cztery lata ze wszelkich ograniczeń wyłączone będą pojazdy osób zameldowanych i płacących podatki w Warszawie. A to oznacza, że do strefy nie wjedzie na razie tylko 1,5 proc. samochodów zarejestrowanych w stolicy. Na tym nie koniec wyjątków. Z obostrzeń zwolniono – bezterminowo – seniorów i osoby niepełnosprawne. A kogo nie obejmie żadne z wyłączeń, ten i tak może legalnie wjechać do centrum miasta starym samochodem – cztery razy w roku.
