“Tylko w ten sposób możemy osiągnąć prawdziwe zrozumienie”.
Ministerstwo kultury Ukrainy wydało zezwolenie na przeprowadzenie prac poszukiwawczych szczątków Polaków we wsi Ugły na Wołyniu. Wnioskowała o nie osoba prywatna – poinformował ambasador Ukrainy w Polsce Wasyl Bodnar. W Ugłach doszło w 1943 roku do mordów UPA na Polakach.
Właśnie podpisałem notę, na mocy której przekazano stronie polskiej zezwolenie Ministerstwa Kultury i Komunikacji Strategicznej Ukrainy na przeprowadzenie prac poszukiwawczych we wsi Ugły, w obwodzie rówieńskim
przekazała ukraińska ambasada w Warszawie z powołaniem na szefa tej placówki.
Zezwolenie to zostało wydane w odpowiedzi na wniosek Karoliny Romanowskiej. Strona ukraińska zaprasza odpowiednich przedstawicieli strony polskiej do udziału w przeprowadzeniu odpowiednich prac na miejscu
— podkreślił Bodnar.
Dyplomata zaznaczył, że zarówno on sam, jak i państwo ukraińskie jest zainteresowane współpracą z polskimi partnerami w kwestiach historycznych i kwestiach ekshumacji.
Jesteśmy otwarci i szczerzy. Tylko w ten sposób możemy osiągnąć prawdziwe zrozumienie. Mam nadzieję, że polscy partnerzy również będą otwarci na prawdziwy dialog w sprawach trudnych aspektów wspólnej historii
— napisał Bodnar na Facebooku.

Karolina Romanowska to szefowa Stowarzyszenia Pojednanie Polsko-Ukraińskie i potomkini Polaków, pomordowanych w Ugłach w dawnym województwie wołyńskim w maju 1943 przez Ukraińską Powstańczą Armię (UPA).
Decyzję strony ukraińskiej przyjęłam z niedowierzaniem, ale kamień spadł mi z serca, że jesteśmy już na dobrej drodze do tego, żeby nasi członkowie rodzin zostali pochowani. To jest kwestia tak naprawdę całej mojej rodziny. I jest to pierwszy, najważniejszy krok do tego, żeby zamknąć pewną sprawę, taką bardzo ważną i zorganizować pochówek i godne miejsce, gdzie będziemy mogli postawić znicz dla członków mojej rodziny. Dla mnie to jest takie bardzo osobiste doświadczenie i niezwykle ważne
— powiedziała PAP.
Zdaniem Romanowskiej po uzyskaniu zezwolenia od strony ukraińskiej prace poszukiwawcze w Ugłach powinny rozpocząć się jak najszybciej.
Miejsce, gdzie znajduje się mogiła, jest znane. Nawet mieszkańcy wsi, Ukraińcy, którzy żyją tam od lat wiedzą, że tam się nie chodzi, bo tam leżą Polacy i wskazują to miejsce i dbają przede wszystkim o to miejsce. Ja wierzę, że my musimy doprowadzić do tego, żeby chociaż prace poszukiwawcze, co być może byłoby kwestią tylko dwóch dni pojechania tam i rozpoczęcia, powinny się rozpocząć – moim zdaniem – jeszcze w tym roku
— podkreśliła dodając, że liczy w tej kwestii na współpracę z Instytutem Pamięci Narodowej.
Ambasador Vasyl Bodnar właśnie ogłosił, że jest oficjalna zgoda na poszukiwania i ekshumacje co oznacza na oficjalny chrześcijański pochówek dla członków mojej rodziny w Uglach. Moja rodzina czekała na to od ponad 80 lat! Dziękuję
— napisała na portalu X.
Nasuwa się jednak pewne pytanie w związku z wpisem ambasadora Bodnara. Co bowiem miałaby oznaczać gotowość Polski na „prawdziwy dialog w sprawach trudnych aspektów wspólnej historii”?.
Przypomnijmy bowiem, że to rząd Zjednoczonej Prawicy wspólnie z Fundacją Wolność i Demokracja rozpoczął proces prowadzący do ekshumacji szczątków Polaków pomordowanych przez ukraińskich nacjonalistów m.in. w Puźnikach. Przypomniał o tym prof. Piotr Gliński, były minister kultury i dziedzictwa narodowego w rozmowie z portalem wPolityce.pl.
W tych Puźnikach to myśmy zaczęli, rząd Morawieckiego, a w imieniu rządu robiła to Fundacja Wolność i Demokracja. I złożyła poprzez polską ambasadę ponad 2 lata temu wniosek o poszukiwania we wsi Puźniki w rejonie tarnopolskim. To było wyrżnięcie mieszkańców polskiej wsi w lutym 1945 roku, czyli już po tych głównych rzeziach na Wołyniu
— podkreślił.
Wspomniał też o postawie Ukraińców i tym, co pobrzmiewa także w dzisiejszym wpisie ambasadora Bodnara.
Myśmy nie godzili się na jakieś ustępstwa polegające na tym, żeby upamiętniać członków UPA. Uważaliśmy, że każdej ofierze należy się pochówek, postawienie krzyża, pomodlenie się, natomiast kwestia upamiętnień to jest kwestia bardzo polityczna, bo to jest kwestia związana z oddawaniem hołdu ofiarom, a trudno jest oddawać hołd Ukraińcom nawet zabitym przez KBW i NKWD, którzy dwa miesiące przedtem według historyków mordowali Polaków. To są bardzo trudne rzeczy i dlatego myśmy nie godzili się na taką wzajemność. I dlatego te ekshumacje były blokowane
— wspominał w rozmowie z naszym portalem.
Ofiary mordu dokonanego przez ukraińskich nacjonalistów na Polakach w Puźnikach doczekały się godnego pochówku po 80 latach od tych przerażających wydarzeń – 8 września tego roku.
CZYTAJ TAKŻE:
-TYLKO U NAS. Prof. Gliński demaskuje o co chodzi ze zgodą Ukrainy ws. ekshumacji: „W tych Puźnikach to myśmy zaczęli, rząd Morawieckiego”
-Historyczny moment w relacjach z Ukrainą? Uroczystości pogrzebowe polskich ofiar zbrodni UPA w Puźnikach! „Nie szukamy zemsty”
aja/PAP, wPolityce.pl, X

Laureaci ekonomicznego Nobla 2025 zostali nagrodzeni za badania nad wzrostem gospodarczym. Nie wyobrażamy sobie bez niego życia, ale musi on stać się bardziej zrównoważony.
Trwały wzrost gospodarczy to – jak podkreślił dzisiaj przyznający nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii Szwedzki Bank Centralny – zjawisko stosunkowo nowe. Dopiero od ok. 200 lat, czyli od rewolucji przemysłowej, światowa gospodarka nieustannie się rozwija (oczywiście poza okresami recesji, jednak raczej krótkotrwałymi), podczas gdy w poprzednich stuleciach trwała, mówiąc dzisiejszym językiem, stagnacja. Ten wzrost wynika przede wszystkim z innowacji – tym tematem zajmowali się w swojej pracy tegoroczni laureaci: Joel Mokyr, Philippe Aghion i Peter Howitt. Wszyscy oni badali, jak naukowe odkrycia przekładają się na wzrost gospodarczy, który stał się podstawą funkcjonowania współczesnych społeczeństw.
Czytaj także: Nobel z ekonomii budzi emocje. Czy oni o czymś nie zapomnieli?
Chociaż pojęcie wzrostu gospodarczego jest dość abstrakcyjne, w praktyce oznacza on podnoszenie poziomu życia: leki poprawiające stan naszego zdrowia, coraz bezpieczniejsze i szybsze metody podróżowania, dostęp do potrzebnych składników odżywczych, wydajniejsze ogrzewanie i oświetlenie domów, a w ostatnich dekadach rewolucja w komunikacji i dostępie do informacji dzięki internetowi. Kluczem do ciągłego wzrostu jest wykorzystywanie osiągnięć naukowych i tworzenie z nich produktów i usług dostępnych na masową skalę. Nie byłoby to jednak możliwe bez ciągłej innowacji i naszej gotowości do wykorzystywania nowych rozwiązań.
Czytaj także: Wzrost bez wzrostu. Co się stało z tym naszym światem?
Jednak taki wzrost oznacza też bezwzględną konkurencję – gdy rodzą się jedne firmy, inne znikają. Philippe Aghion i Peter Howitt mówią o procesie kreatywnej destrukcji – cyklu, w którym nowe produkty zastępują stare, co oczywiście oznacza, że są wygrani i przegrani. Spektakularny przykład tego zjawiska w ostatnich latach to rynek telefonów komórkowych. Kanadyjska firma BlackBerry była pewna, że jej produkty z klawiaturą są najlepsze, ale przegrała z Apple i innymi producentami smartfonów z ekranem dotykowym. Wzrost gospodarczy wymaga jednak nie tylko innowacji, ale też wolnego rynku. Jego wrogiem są monopole i firmy tak potężne, że mogą zaszkodzić konkurencji. To dlatego dzisiaj musimy się zastanowić, czy ogromne koncerny technologiczne, głównie amerykańskie, są gwarantami innowacyjności, czy może zaczęły ją hamować. A jeśli tak, trzeba ograniczyć ich pozycję, bo zagrażają przyszłemu wzrostowi.
Czytaj także: Wzrost gospodarczy nas zabije
W swojej analizie przyznający tegorocznego Nobla w dziedzinie nauk ekonomicznych nie ukrywają, że trwały wzrost – bezsprzecznie ogromne osiągnięcie ludzkości – nie jest tożsamy ze zrównoważonym wzrostem. Trudno się z tym nie zgodzić: nieustanny wzrost gospodarczy poprawił co prawda warunki życia miliardów ludzi, ale też doprowadził do kryzysu klimatycznego, rabunkowego wykorzystywania zasobów naszej planety i ogromnych napięć społecznych. Nagrodzony dzisiaj Joel Mokyr zauważa, że negatywne efekty wzrostu mogą prowadzić do mechanizmów korygujących, w ramach których technologiczny postęp pozwala na naprawianie błędów. Jednak widzimy, że ten proces nie działa automatycznie i niezbędne są odpowiednie ramy polityczne. Tym bardziej że proste rezerwy wzrostu się wyczerpują, a sama innowacyjność nie wystarcza, aby np. dalszy rozwój nie wiązał się z nieustannie rosnącą emisją dwutlenku węgla czy niszczeniem planety w poszukiwaniu cennych surowców mineralnych. O ile zatem trwały wzrost nie stanie się zrównoważonym wzrostem, będziemy mieć jako ludzkość coraz poważniejsze problemy.
W dziale ekonomicznym „Polityki” od 2006 r. Autor poradników finansowych i tekstów o sektorze bankowym. Próbuje godzić makroekonomiczne pasje z wymogami publicystyki gospodarczej. Z troską pochyla się nad naszymi transportowymi problemami. Pasjonat kolei w wydaniu niemiecko-szwajcarskim i niepoprawny marzyciel o takiejże kolei w wydaniu polskim.
A więc to koniec kariery mesjasza „antyduopolu”, który pragnął zostać przywódcą narodu. Szymon Hołownia zapowiada odejście z polityki, pozostawiając kłopotliwy spadek w postaci rozbitej partii, od której nadal zależy koalicyjna większość.