Częstochowa: panel ekumeniczny nt. ewangelizacji
W ramach obchodów Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan wieczorem 18 stycznia w auli św. Jadwigi w Wyższym Seminarium Duchownym w Częstochowie odbył się ekumeniczny panel nt. „Ekumenizm dla ewangelizacji”, z udziałem przedstawicieli Kościołów chrześcijańskich. Wyższe Seminarium Duchowne w Częstochowie W spotkaniu wzięli udział: ks. dr Jarosław Grabowski, dyrektor Referatu Dialogu Ekumenicznego, międzyreligijnego, z niewierzącymi Kurii Metropolitalnej w Częstochowie, ks. mitrat Mirosław Drabiuk, proboszcz parafii prawosławnej Cudotwórczej Częstochowskiej Ikony Matki Boskiej, ks. Adam Glajcar, proboszcz parafii ewangelicko-augsburskiej w Częstochowie, klerycy Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Częstochowskiej i Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Sosnowieckiej, siostry zakonne. Ks. Jarosław Grabowski rozpoczynając panel podkreślił, że „ekumenizm jest wyzwaniem dla Nowej ewangelizacji” – Ekumenizm to konieczność – mówił ks. Grabowski. Następnie dyskutanci przedstawili pojęcie ewangelizacji w rozumieniu katolickim, prawosławnym i luterańskim. Kleryk Mariusz Bednarek omawiając stanowisko Kościoła katolickiego nt. ewangelizacji podkreślił, że „w dzieło ewangelizacji włączony jest cały Kościół”. – W dziele ewangelizacji bardzo ważne jest świadectwo życia, radość wiary oraz głoszenie słowa Bożego – podkreślił kleryk Bednarek. Kleryk Bednarek podkreślił również, ze dla ewangelizacji ważny jest Internet, ale także takie wydarzenia jak koncerty ewangelizacyjne – Ewangelizacja wypływa z samej natury Kościoła, który jest misyjny – podsumował kleryk Mariusz Bednarek. Natomiast ks. mitrat Mirosław Drabiuk, mówiąc o ewangelizacji w ujęciu prawosławnym wskazał na „współdziałanie” i „wierność nauczaniu Ojców Kościoła”. – Zadaniem ewangelizacji jest to, aby ludzie uwierzyli. Ważne jest to, aby wzbudzić wiarę w Boga – mówił ks. Drabiuk. „W dziele ewangelizacji trzeba być wiarygodnym” – kontynuował duchowny prawosławny. Z kolei ks. Adam Glajcar przypomniał, że „w Kościele luterańskim mówiąc o ewangelizacji kładzie się akcent na zwiastowanie Ewangelii”. – Ewangelizacja to zwiastowanie Ewangelii, pogłębienie wiary u wierzących i doprowadzenie do wiary tych, którzy ją utracili – mówił ks. Grajcar. Duchowny luterański podkreślił, że „ewangelizacja musi być chrystocentryczna” – Chrystus musi być w centrum zwiastowania słowa Bożego – mówił ks. Grajcar i dodał, że „ewangelizacja nie jest prozelityzmem, czyli jakimś łowieniem w cudzym stawie”. Podczas panelu nie zabrakło pytań o różne formy współczesnej ewangelizacji, wśród których dyskutanci wyróżnili m.in. wspólne pielgrzymowanie do miejsc świętych, działalność charytatywną, a także działalność bractw i stowarzyszeń. Spotkanie zakończyło się wspólna modlitwą „Apelu Jasnogórskiego”. 21 stycznia o godz. 16.30 uczestnicy obchodów Tygodnia Ekumenicznego wezmą udział w Nieszporach prawosławnych w świątyni prawosławnej pw. Cudotwórczej Częstochowskiej Ikony Matki Boskiej w Częstochowie. Nieszpory celebrować będzie ks. mitrat Mirosław Drabiuk, proboszcz parafii prawosławnej w Częstochowie, kazanie wygłosi ks. Adam Glajcar, proboszcz parafii ewangelickiej w Częstochowie. W świątyni prawosławnej zabrzmią również kolędy w wykonaniu scholi Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Częstochowskiej i Diecezji Sosnowieckiej. Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan zakończy się ekumenicznym nabożeństwem Słowa Bożego, 29 stycznia o godz. 18, w kościele ewangelicko-augsburskim Krzyża Chrystusowego w Oleśnie (diecezja opolska). Nabożeństwu będzie przewodniczył ks. Ryszard Pieron, proboszcz parafii ewangelicko-augsburskiej w Lasowicach Wielkich, kazanie wygłosi ks. mitrat Mirosław Drabiuk, proboszcz parafii prawosławnej w Częstochowie. Działalność ekumeniczna w archidiecezji częstochowskiej skierowana jest głównie do Kościołów zrzeszonych w Polskiej Radzie Ekumenicznej, która jest częścią międzynarodowego ruchu ekumenicznego. Należą do niej: parafia prawosławna, wznosząca swoją świątynię pw. Cudotwórczej Częstochowskiej Ikony Matki Boskiej, której przewodzi ks. mitrat Mirosław Drabiuk. W Częstochowie znajduje się parafia ewangelicko-augsburska, której proboszczem jest ks. Adam Glajcar, krajowy ewangelicki kapelan strażaków, a także parafia polskokatolicka Matki Bożej Królowej Apostołów, na czele z duszpasterzem ks. Szczepanem Rycharskim. W Gniazdowie k. Koziegłów znajduje się Starokatolicka Parafia Mariawitów, istniejąca od 1906 r., w której proboszczem jest ks. dr Tomasz Daniel Mames. A Kleszczowie parafia ewangelicko- reformowana, której administratorem jest ks. radca Krzysztof Góral. W Częstochowie znajduje się także zbór Chrześcijan Baptystów. Spośród wspólnot nie należących do Polskiej Rady Ekumenicznej wymienić należy Kościół Adwentystów Dnia Siódmego, działający na terenie Częstochowy, Zawiercia, Myszkowa i Wielunia, Zbór Hosanna Kościoła Zielonoświątkowego w Częstochowie oraz Kościół Wolnych Chrześcijan. Działy:
Tagi:
© Source: http://niedziela.pl/artykul/26809/Panel-ekumeniczny-nt-ewangelizacji
All rights are reserved and belongs to a source media.
21 i 22 stycznia. Dwa ważne dni w kalendarzu. To właśnie wtedy świętujemy i okazujemy szacunek osobom, które nas rozpieszczają na co dzień, pomagają, gdy pokłócimy się z rodzicami, i zawsze wspierają. Babcia i dziadek. Mimo czasami zaawansowanego wieku, wielu chorób zawsze są, gdy ich potrzebujemy, kochają nas, odkąd pojawiamy się w brzuchu mamy. Nie dają szlabanu, nie krzyczą, nie prawią morałów, po prostu są. Nie muszą nas wychowywać, przez co ich miłość jest inna niż rodziców, ale wcale nie mniejsza. To oni zawsze staną w naszej obronie, gdy mama się gniewa, bo nie zrobiliśmy pracy domowej, to oni przypomną tacie, że nie był taki „święty” w naszym wieku. Tyle wstępu, teraz kilka słów ludzi, którzy zechcieli się ze mną podzielić swoimi wspomnieniami o dziadkach. Zapraszam do lektury Moja babcia jest wspaniałą kucharką Co niedzielę przyrządza swojego popisowego kurczaka z czerwoną kapustą. Na deser piecze ciasto. Nie wiem, jak ona to robi, ale zawsze jest to perfekcyjne. Mimo swojego wieku nigdy nie narzeka. Zawsze jest uśmiechnięta, pełna ciepła. Pamiętam, że jak byłam jeszcze mała, to kupowała takie malutkie cukierki i chowała w najwyższej szafce nad zlewem w kuchni, żebym nie dojadała przed posiłkami. Na szczęście wtedy mogłam liczyć na pomoc dziadka, który mnie podnosił, żebym mogła się „poczęstować”. Babcia wtedy się na niego złościła, ale zawsze jej szybko przechodziło. Ogólnie moi dziadkowie rzadko się kłócą, może nie licząc spraw politycznych, ale z tego co wiem, to problem wszystkich polskich rodzin 🙂 Marysia Niestety, nie znałem swojego dziadka Umarł przed moim urodzeniem. Słyszałem jednak, że bardzo się cieszył, że będzie miał wnuka. Co do mojej babci, umarła kilka lat temu. Była niezwykłą osobą. Zastępowała mi matkę. Pamiętam, że nieważne, co się działo, stawała w mojej obronie. Potrafiła pokłócić się ze swoim synem, czyli moim ojcem, o nawet najmniejszą rzecz, gdy się na mnie złościł. Gotowała mi tylko to, co lubiłem, kupowała tylko to, na co miałem ochotę. To u niej mogłem siedzieć dłużej, a mimo że rano musiałem wstać do szkoły, nie złościła się. Zawsze śmiała się z moich żartów, chociaż byłyby najgorszego sortu. To właśnie ona opowiadała mi rodzinne historie, pokazywała, że mój tata też potrafił popełnić błąd. Zawsze uważała, że jestem najlepszy, najmądrzejszy. Przy niej czułem się, jakbym był centrum wszechświata. To właśnie ona pokazała mi, jak można kochać kogoś bez względu na to, kim jest, co robi. Po prostu bezinteresownie. Olek Mój dziadek był zawsze moim idolem Silny, przystojny. Pamiętam, że co niedzielę, gdy wychodził do kościoła, ubierał się w piękny garnitur i zakładał kapelusz. Wyglądał jak aktorzy ze starych filmów romantycznych. Wiedziałem, że jak będę w jego wieku, to chcę wyglądać tak jak on. To właśnie on po raz pierwszy dał mi poprowadzić samochód. Siedziałem wtedy na jego kolanach, a on pokazywał mi, co do czego służy. Właśnie z nim po raz pierwszy zobaczyłem film, który zmienił moje podejście do kina. Wspominam to jak dziś. „Ojciec chrzestny”. Babcia nie pozwalała mi oglądać takich filmów. Oczywiście „dostało” mu się później od prawie całej rodziny. Obstawał jednak przy tym, że ten film musi zobaczyć każdy prawdziwy mężczyzna. Byłem z siebie taki dumny, że za takiego mnie uważał. Mimo to zaimponował mi czymś innym. Przez chorobę musieli amputować mu nogę. Normalnie złamałoby to pewnie niejednego prawdziwego faceta, ale nie jego. Pewnego razu, kilka miesięcy po operacji, wziął swoją drewnianą laskę i próbował chodzić. Intensywnie, mimo cierpienia, jakie mu to sprawiało, nie przestawał. Walczył, był prawdziwym wojownikiem, któremu niestraszna żadna przeszkoda. Powiedział mi słowa, które zapadły na zawsze w mojej pamięci. Że nieważne, co cię w życiu spotka, zawsze może być gorzej. A jeżeli będzie gorzej, to nie znaczy, że można się wtedy poddać. Do dzisiaj są to słowa, którymi kieruję się w życiu. Mirek Miałam wspaniałych dziadków Byli parą idealną przez 40 lat. Zawsze razem mimo przeciwności. Odkąd pamiętam, kłócili się często. O różne rzeczy, o poglądy polityczne, przez picie dziadka po poglądy religijne. Potrafili się posprzeczać o najmniejszą rzecz, o której zapominali pod koniec dnia, a mimo to byli na siebie obrażeni co najmniej 2 dni. Wiem, że to brzmi dziwnie. W czym byli więc tacy „idealni”? Po pierwsze, nigdy nie kłócili się przy mnie. Tak, słyszałam ich kłótnie, gdy bawiłam się w pokoju, ale nigdy przy mnie się nie spierali. Po drugie, nigdy się nie obrażali wulgarnymi słowami, zawsze odnosili się do siebie z szacunkiem. Czasami było to śmieszne, gdy między wylewem gniewu padały słowa „kochanie” lub „skarbie”. Po trzecie i najważniejsze, była jedna czynność, przed którą musiała się skończyć każda kłótnia. Wspólna modlitwa. Nieważne, co by się działo, o co poszło – gdy klękali, wszystko ustawało, dziękowali za dzień, który ze sobą przeżyli. Kochali się mocno, intensywnie, przez całe życie. Byli dla mnie wzorem małżeństwa, jakie sama chciałabym stworzyć. Anna Idol, ideał, wzór Te słowa pasują do każdego z naszych dziadków. A nawet jeżeli czasami nie potrafimy tego przyznać, to stanowią oni „grupę wsparcia” w najgorszych chwilach. Lęk, niepewność nie są im znane. Są wojownikami walczącymi o nasze szczęście. Dlatego ich tak kocham. Za ich bezwarunkową miłość. Ja, niestety, straciłem wszystkich swoich dziadków, ale byli dla mnie wszystkim. W tym wypadku byli kimś więcej niż tylko kochającymi, rozpieszczającymi mnie członkami rodziny. Wychowywali mnie wraz z moim tatą. Każde z nich dźwigało ciężary dnia następnego, problemów dziecka, które na starcie życia straciło wiele. Pokazali mi, czym jest życie, czym rodzina, miłość. Ukształtowali mnie wraz z najważniejszą osobą w moim życiu, ojcem. Wskazali, czym jest wiara, czym nadzieja. Za to będę im wdzięczny do końca życia. Za to, że pokazali mi miłość w jej pełnych wymiarach. Działy:
„Cudem w Rigopiano” nazwały włoskie media uratowanie całej rodziny z dwojgiem dzieci w hotelu, na który w środę runęła lawina w rezultacie trzęsienia ziemi. Dotąd z rumowiska wydobyto łącznie 5 osób: kobietę i czworo dzieci. Piątka innych czeka na ratunek. 38-letni Giampiero Parete uratował się, bo w chwili zejścia lawiny był poza budynkiem. Poszedł do samochodu po lekarstwo dla żony. Wtedy zobaczył, że na hotel pełen gości runęły ogromne masy śniegu i skał. Mężczyzna schronił się w aucie, z którego wezwał pomoc. Nadeszła dopiero w czwartek rano, po kilkunastu godzinach, kiedy pierwsze ekipy ratunkowe dotarły na nartach po zaśnieżonych i zablokowanych drogach oraz ścieżkach. Jego i drugiego mężczyznę, który także był na zewnątrz, odtransportowano do szpitala w stanie wychłodzenia organizmu. Pod gruzami została jego żona i dwoje dzieci. W piątek ekipy ratunkowe wydobyły żonę Adrianę oraz 8-letniego syna Gianfilippo. Po kilku godzinach ratownicy wyciągnęli trójkę dzieci. Była wśród nich 6-letnia córka małżeństwa Parete, Ludovica. W zwałowisku pod lawiną w zburzonym hotelu spędzili ponad 40 godzin. Ich stan jest dobry, wszyscy są w szpitalu. Chłopiec śmieje się i żartuje, a dziewczynka domaga się swoich ulubionych ciasteczek — podała Ansa. Już nie wierzyliśmy, nie mieliśmy już więcej nadziei —mówiła Adriana Parete ratownikom tuż po tym, gdy wyciągnęli ją z rumowiska. W nocy z piątku na sobotę spod ruin hotelu w środkowych Włoszech trzy żywe osoby – dwie kobiety i mężczyznę. Ekipy ratownicze usiłują dotrzeć do dwóch żywych uwięzionych osób, które widać dzięki sondzie teleskopowej. W sobotę ratownicy dotarli do zwłok kobiety, wcześniej potwierdzono śmierć dwóch osób, tak więc liczba ofiar śmiertelnych to trzy osoby. Pod gruzami zasypanego śniegiem hotelu znajduje się jeszcze około 20 osób, które jednak nie dają oznak życia. Działy:
16 stycznia rozpoczął się wielkoszlemowy turniej Austalian Open. Te niezwykle pretiżowe zawody tenisowe tradycyjnie odbywać się będą na twardych kortach Melbourne Park w Melbourne. Będzie to 105. edycja rozgrywek oraz 30. odsłona imprezy na kortach Melbourne Park. Pula nagród wynosi 50 milionów dolarów australijskich i jest to o sześć milionów więcej niż w edycji 2016. Australian Open to bez cienia wątpliwości najtrudniejszy turniej Wielkiego Szlema w sezonie. Największym koszmarem tenisistów jest upał, do tego turniej w Melbourne startuje zaledwie w dwa tygodnie po rozpoczęciu sezonu. W zeszłym roku w grze pojedynczej po najwyższe laury sięgnęli Angelique Kerber i Novak Djoković. Czy tym razem będzie inaczej? Grono żelaznych faworytów jest co roku bardzo podobne. U pań jest to Serena Williams, u panów Djoković i Nadal. Co ciekawe W Australian Open 2017 po raz pierwszy od Roland Garros 2001 Szwajcar Federer nie jest w gronie 16 najwyżej rozstawionych tenisistów. W zmaganiach na kortach Melbourne Park wystąpi oznaczony numerem 17. Dla Federera będzie to pierwszy oficjalny turniejowy start od ubiegłorocznego Wimbledonu- Szwajcar miał długą przerwę spowodowaną kontuzją kolana. My po cichu liczymy na wygraną Agnieszki Radwańskiej, która to nieraz swoją grą udowodniła, że może mierzyć się z czołową trójką światowego Działy:
Najważniejszym punktem sobotnich uroczystości była msza dziękczynna za posługę arcybiskupa w archidiecezji łódzkiej. – Kiedy 8 września 2012 roku obejmowałem urząd pasterski (…) nikt z nas – na pewno nie ja – nie sądził, że będę tutaj nieco więcej niż cztery lata – mówił arcybiskup na początku eucharystii. Jak podkreślił, sobotnie spotkanie w łódzkiej bazylice archikatedralnej było podziękowaniem za ten czas i za przebytą razem drogę – “drogę kroczenia ścieżkami wiary, nadziei i miłości”. – Za ten wspólny czas i wspólnie podejmowane wielkie dzieła w wielu wymiarach pragniemy dziś Panu Bogu bardzo serdecznie podziękować – mówił abp Jędraszewski. W wygłoszonej homilii zaznaczył m.in., że w dzisiejszym świecie, “który odrzuca obiektywną prawdę i żyje narracjami, przez te ponad cztery lata, podejmując wielką historię naszych ojców i wspaniałego Kościoła polskiego staraliśmy się żyć prawdą, jaką jest Jezus Chrystus”. – Chcieliśmy także żyć prawdą – odnoszącą się do naszej ojczyzny – niezafałszowaną. Ale z trudem na nowo przywracaną na światło życia publicznego. Bo nie do końca jeszcze jest doprowadzone dzieło odkłamania tego, co przynajmniej ja i moje pokolenie było uczone w szkołach. Dlatego trzeba było przywracać prawdę o Łodzi męczeńskiej, której symbolami stały się getto żydowskie; miejsce męczeństwa dzieci – słynny obóz na ul. Przemysłowej; a potem Radogoszcz; żołnierze wyklęci; nasi starsi bracia, kapłani męczennicy aresztowani niemal wszyscy ponad 75 lat temu, osadzeni w obozie w Konstantynowie Łódzkim i wywiezieni dalej do Dachau – powiedział. Dodał, że “szliśmy tą drogą, którą w I Liście do Koryntian opisał św. Paweł – «Bóg dźwiga nasze głowy do góry»”. Na koniec wyraził wdzięczność dla tych wszystkich, których Pan Bóg postawił na jego pasterskiej drodze w archidiecezji łódzkiej. W uroczystości uczestniczyło kilkuset wiernych i duchownych z całego regionu – reprezentanci parafii i dekanatów, zakonów, duszpasterstw, stowarzyszeń, bractw; minister MON Antoni Macierewicz; parlamentarzyści z regionu; władze samorządowe – wojewoda łódzki Zbigniew Rau, marszałek woj. łódzkiego Witold Stępień i prezydent Łodzi Hanna Zdanowska. Za posługę pasterską w Łodzi i ubogacanie miejscowego Kościoła w imieniu wiernych abp. Jędraszewskiemu podziękował senator PiS prof. Michał Seweryński. Jako wyraz wdzięczności od łódzkiej kurii otrzymał m.in. obraz z motywem bazyliki archikatedralnej w Łodzi. Po eucharystii zaplanowano otwarte dla wszystkich spotkanie z abp. Jędraszewskim w Wyższym Seminarium Duchownym w Łodzi. Abp Jędraszewski metropolitą łódzkim formalnie pozostanie do następnej soboty (28 stycznia). Tego dnia zaplanowano w Krakowie ingres do katedry na Wawelu, po którym obejmie on urząd metropolity krakowskiego. Na tym stanowisku zastąpi kard. Stanisława Dziwisza, który – zgodnie z prawem kanonicznym – po ukończeniu 75 lat przechodzi na emeryturę. Do czasu wskazania przez papieża Franciszka nowego metropolity łódzkiego, miejscową kurią będzie kierował administrator diecezji. W ciągu ośmiu dni od ingresu wybierze go kolegium konsultorów, organu doradczego arcybiskupa. Zazwyczaj administratorem zostaje najstarszy biskup pomocniczy; w Łodzi jest nim bp Ireneusz Pękalski. Ks. abp. Jędraszewski nowym metropolitą krakowskim został mianowany przez papieża Franciszka w grudniu 2016. r. Ma 67 lat; od prawie 20 lat jest biskupem. Od marca 2014 roku pełni funkcję zastępcy przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski. Jest profesorem nauk teologicznych. Jego dewizą biskupią są słowa: “Scire Christum” (“Znać Chrystusa”).
Nadine Horchler hat beim Biathlon-Weltcup in Antholz für eine große Überraschung gesorgt und den Massenstart vor Laura Dahlmeier gewonnen. Für die 30-Jährige war es der erste Weltcup-Sieg. Die Winterbergerin sicherte sich am Samstag das Ticket für die WM in Hochfilzen im Februar. Hinter Dahlmeier wurde die Tschechin Gabriela Koukalova Dritte. Horchler ergatterte damit das letzte freie Ticket für die WM in Hochfilzen (9. bis 19. Februar). 
To człowiek konfliktowy i destrukcyjny — pisze w liście do ministra kultury o Krzysztofie Wyszkowskim prezydent Gdańska Paweł Adamowicz. Wszędzie widzi i tropi domniemanych agentów służb wszelakich, skłócił się z wieloma środowiskami byłych działaczy wielkiego ruchu Solidarności — czytamy w liście. To niedopuszczalne – i z szacunku dla członków założycieli „S” i ze zwykłej ludzkiej przyzwoitości — skomentował stanowisko prezydenta Gdańska rzecznik „Solidarność” Marek Lewandowski. Zdaniem Wyszkowskiego prezydent Gdańska obawia się o przeprowadzenie audytu w instytucji. Adamowicz boi się audytu ze strony Ministerstwa Kultury, który byśmy zrobili — ocenia Krzysztof Wyszkowski. Dodaje, że nie chce walczyć z Lechem Wałęsa, a jedynie poprawić program. Utworzenie było dużą inicjatywą finansową, stworzoną do lansowania własnej wersji historii. Wyszkowski na pewno mógłby namieszać w Radzie i przysporzyć kłopotu —stwierdził Gwiazda. Radę Europejskiego Centrum Solidarności powołuje prezydent Gdańska w uzgodnieniu z resztą założycieli instytucji, wśród których jest Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Samorząd Województwa Pomorskiego, „Solidarność” i Fundacja Centrum Solidarności. Krzysztof Wyszkowski jest jednym z czterech kandydatów zgłoszonych przez ministra kultury. Oprócz niego Piotr Gliński zgłosił do Rady Jana Hlebowicza, Kornela Morawieckiego i Krzysztofa Nowaka. „Gazeta Polska Codziennie”/ems
– oświadczył Karsten Muehlenfeld. Burmistrz Berlina Michael Mueller potwierdził, że “nic nie wyjdzie” z otwarcia lotniska w 2017 roku. Jedną z przyczyn kolejnego opóźnienia są problemy z drzwiami terminalu. Muszą one zostać ponownie okablowane, gdyż obecnie nie zamykają się hermetycznie, co powoduje, że w przypadku pożaru niemożliwe będzie całkowite usunięcie dymu. O możliwym przesunięciu terminu otwarcia informowały wcześniej niemieckie media. Gazeta “Bild” pisała w grudniu, że termin otwarcia tego berlińskiego lotniska zostanie przesunięty po raz piąty, tym razem na wiosnę 2018 roku. Budowa portu lotniczego Berlin-Brandenburg im. Willy’ego Brandta w Schoenefeld w południowo-wschodniej części stolicy Niemiec rozpoczęła się w 2006 roku. Pierwsze samoloty miały wystartować na jesieni 2011 roku. Z powodu licznych technicznych usterek, w tym niesprawnej instalacji przeciwpożarowej, termin otwarcia lotniska kilkakrotnie przesuwano. Nowy port lotniczy obliczony jest na obsługę 27 mln pasażerów rocznie. Już teraz wiadomo, że pojemność portu będzie wkrótce zbyt mała, a liczba pasażerów może wzrosnąć do 37 mln. Budowa lotniska pochłonie zapewne co najmniej 5,4 mld euro, czyli dwukrotnie więcej niż zakładał pierwotny kosztorys. Inwestycja powstaje na terenie dawnego głównego lotniska pasażerskiego NRD Berlin-Schoenefeld. Nowy port lotniczy Berlina ma być trzecim co do wielkości w Niemczech po Frankfurcie nad Menem i Monachium. To największa inwestycja infrastrukturalna w Niemczech w ostatnich latach. Udziałowcami spółki budującej lotnisko jest skarb państwa oraz kraje związkowe Berlin i Brandenburgia. Ciągnąca się latami budowa BER stała się symbolem niezdolności władz RFN i Berlina do realizacji prestiżowej inwestycji.
Biathlon-Märchen in Antholz! 
стречу народного депутата Украины Надежды Савченко с так называемыми руководителями отдельных районов Донецкой и Луганской областей Александром Захарченко и Игорем Плотницким организовал руководитель Центра освобождения пленных “Офицерский корпус” Владимир Рубан. 
