Rośnie liczba rozjazdów kolejowych dostarczanych na place budowy w blokach, czyli w stanie, jaki zmontowali je oryginalnie producenci. Na ten rok PKP PLK zakłada, że w tym systemie zabudowanych będzie ok. 20 proc. rozjazdów, w 2020 roku – j
Nowy sposób dostawy określa instrukcja Id-114 (Warunki techniczne wykonania i odbioru robót nawierzchniowo-podtorzowych), wydana w lutym 2016 roku przez PLK.
Ale jej realizacja zależy od dwóch spraw. Wpisania tych warunków i wyższych nieco kosztów do kontraktów, co można ująć w nowych przetargach, a nie tych realizowanych na podstawie umów zawartych przez wykonawców z PLK przed rokiem lub dwoma.
Ponadto konieczne jest, by specjalne pociągi do przewozu rozjazdów w blokach mieli wszyscy ich producenci i dostawcy (rozjazdów z importu). W przeciwnym wypadku, można zarzucić inwestorowi dyskryminację w przetargach na ich dostawę.
Tradycyjny sposób dostaw rozjazdów polega na jego rozmontowaniu u producenta, przewiezieniu jego elementów na plac budowy i tam ponownym montażu. Jak wskazują producenci, nie mogą oni ponosić w pełni odpowiedzialności za jakość takiego montażu, wykonywanego czasami w iście poligonowych warunkach.
Nowy rodzaj transportu (w Polsce – bowiem na Zachodzie stosowany był już nawet przez II wojną) polega na przewozie zmontowanych u producenta bloków rozjazdów na podrozjazdnicach strunobetonowych i ich bezpośredni montaż na placu budowy, wprost z wagonu na przygotowane podtorze.
W ten sposób osiąga się trzy efekty.
Po pierwsze, producent bierze na siebie jednoznaczną odpowiedzialność za jakość zabudowanych rozjazdów i zachowanie geometrii rozjazdu w wyniku montażu u producenta.
