Ryzyko regulacyjne odnośnie naszych węglowych aktywów sprawia, że musimy płacić swoisty haracz ekologiczny. Ryzyko inwestycji w sektorze węglowo-energetycznym z przyczyn pozaekonomicznych jest wysokie. Z kolei fakt posiadania zasobów parali
– Niestety nie. Gospodarka w świecie hamuje, co będzie się odbijało również i na nas. Wzrost wynagrodzeń u nas wyhamowano, natomiast roszczenia ze strony poszczególnych grup cały czas występują.
Wystarczy tu wspomnieć o pracownikach policji, gdzie ich protest ostatecznie przełożył się na znaczący koszt związany ze wzrostem wynagrodzeń. A dochodzą do tego koszty obiecanych na przyszłość benefitów emerytalnych. Tego w wydatkach się nie liczy, bo nie uwzględnia się przywilejów, które będą skutkowały w przyszłości.
Mamy sytuację tego typu, że w firmach udało się zaoszczędzić na inwestycjach w parki maszynowe między innymi w związku z napływem imigrantów. W wielu firmach nadal wolą mało płacić niż inwestować w rozwój, w tym odnowienie i poszerzenie parku maszynowego.
– Takie podejście odbije się na nas w przyszłości, bo nasza gospodarka odstaje pod względem parków maszynowych, a to przekłada się na obniżanie konkurencyjności. Przykładowo w USA nie wyhamowuje się wzrostu wynagrodzeń, tam podąża się w kierunku zwiększania wydajności pracy.
Jest tam między innymi wzrost nakładów na szkolenia pracowników, żeby mogli oni bardziej wydajnie pracować. Odnawia się tam równolegle parki maszynowe i realizuje inwestycje prorozwojowe, czego u nas nie ma. U nas niestety zaprzepaszczono szanse na przyspieszenie wzrostu wynagrodzeń, jakie dawała koniunktura w gospodarce.
