Szef MSZ Wielkiej Brytanii Jeremy Hunt w związku z rosnącym napięciem między USA a Iranem wyraził obawę, że dalsza eskalacja może doprowadzić do wybuchu konfliktu „przez przypadek”. Taki scenariusz niestety wydaje się możliwy. Biorąc pod uwagę polit…
Biorąc pod uwagę politykę zagraniczną prowadzoną przez Donalda Trumpa, udział USA w kolejnej wojnie na Bliskim Wschodzie byłby pewnym paradoksem. Trump wyraźnie obiecywał, że zmniejszy zaangażowanie amerykańskich sił w misje prowadzone poza granicami USA i zerwie z polityką, w której Waszyngton występuje w roli światowego policjanta. Warto przypomnieć, że jeszcze w grudniu sekretarz obrony Jim Mattis odszedł z Pentagonu ponieważ Trump, wbrew doradcom, podjął decyzję o wycofaniu amerykańskich sił z Syrii, co dla wielu było sygnałem powrotu do bardziej izolacjonistycznej polityki USA. Tymczasem niedawno „New York Times” napisał o możliwości wysłania nawet 120 tys. dodatkowych amerykańskich żołnierzy do Iraku w związku z napiętymi relacjami z Iranem. Wprawdzie administracja Trumpa zaprzeczyła tym doniesieniom, ale już Aleksander Gorczakow mawiał, że nie wierzy w niezdementowane informacje. Dlaczego pięć miesięcy po decyzji o wycofaniu 2 tys. żołnierzy amerykańskich z Syrii zaczyna się dyskusja na temat tego, czy za chwilę na Bliskim Wschodzie nie pojawi się 120 tys. kolejnych żołnierzy USA? Cóż, jest to efekt połączenia taktyki negocjacyjnej Trumpa z wojowniczością jego doradców ds. bezpieczeństwa (zwłaszcza Johna Boltona). Sam Trump – jak wskazują sygnały płynące z Waszyngtonu – nie miał zamiaru wplątywać USA w duży konflikt na Bliskim Wschodzie. Zwłaszcza na rok przed wyborami prezydenckimi, w których będzie rozliczany z obietnic wyborczych (a więc również z zapowiedzi, że żołnierze USA będą wracać do domów z misji zagranicznych). Iran stawiałby bardziej zacięty opór niż Irak w 2003 roku ze względu na większy potencjał militarny Teheranu. Zapewne mógłby też liczyć na ciche wsparcie Rosji, a bez wątpienia na pomoc Hezbollahu, Hamasu i szyickich milicji w całym regionie (Irak, Jemen), które nękałyby USA atakami terrorystycznymi i dywersyjnymi. Te działania mogłyby być też wymierzone w Izrael, jeśli zdecydowałby się poprzeć amerykańskiego sojusznika. Pytanie też, jakie miałyby być cele takiej wojny. Obalenie reżimu w Teheranie oznaczałoby prawdopodobnie konieczność wieloletniej obecności sił amerykańskich w Iranie. Samo skłonienie Teheranu do rozmów mogłoby z kolei zostać uznane przez opinię publiczną za niewarte przelewania amerykańskiej krwi.
