…
fot. wroclaw.pl W ostatni czwartek 13 sierpnia odbyła się msza św. w intencji jego zdrowia w kościele św. Marcina w Warszawie, tym samym, w którym w maju 1977 r. Wujec uczestniczył w głodówce protestacyjnej w obronie więźniów politycznych, co było jednym z pierwszych przejawów jego aktywności politycznej. Henryk Wujec urodził się 25 grudnia 1940 roku. Z polityką zetknął się już jako student fizyki Uniwersytetu Warszawskiego, biorąc udział w wydarzeniach marcowych 1968. W ten sposób poznał środowisko « komandosów », które nadawało ton tym wydarzeniom i którego przedstawiciele byli najbardziej represjonowani. W 1970 roku skończył studia na Wydziale Fizyki UW, w latach 70 pracował w warszawskiej Tewie. Działał też w Klubie Inteligencji Katolickiej. W 1976 roku był jedną z tych osób, które zaangażowały się w pomoc represjonowanym robotnikom Radomia i Ursusa. Stał się też jednym z najważniejszych współpracowników powstałego we wrześniu 1976 roku Komitetu Obrony Robotników – pierwszej w krajach komunistycznych jawnej organizacji, mającej na celu pomoc represjonowanym przez władze. Już wtedy Wujec dał się poznać jako wybitny organizator – ta cecha była jego znakiem rozpoznawczym przez lata. Gdy w 1977 roku, po uwolnieniu wszystkich represjonowanych za wydarzenia czerwca’76 Komitet Obrony Robotników przekształcił się w Komitet Samoobrony Społecznej « KOR », Henryk Wujec został oficjalnym członkiem KSS « KOR ». Był wśród twórców wydawanego od 1977 roku poza cenzurą pisma « Robotnik », skierowanego do środowiska robotniczego. To pismo stało się patronem powstałych w 1978 roku – najpierw w Katowicach, a porem w Gdańsku – nielegalnych Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża. W marcu 1979 roku był jednym z najciężej pobitych -przez nasłaną przez SB bojówkę – uczestników wykładu Towarzystwa Kursów Naukowych w mieszkaniu Jacka Kuronia. Doznał wówczas wstrząśnienia mózgu. W sierpniu 1980 roku Wujec był wśród zatrzymanych działaczy KSS « KOR », których uwolnienie stało się jednym z postulatów Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w Gdańsku. Po powstaniu NSZZ « Solidarność » Wujec działał w Regionie Mazowsze.13 grudnia 1981 r. został internowany, a jesienią 1982 r. obóz internowania zamieniono mu na więzienie. Wujec był wśród 11 działaczy KOR i « Solidarności », których władze komunistyczne więziły aż do lipca 1984 r.
