Analitycy Franklin Templeton: Coraz lepiej rozumiemy możliwości, jakie te nowe technologie mogą zapewnić i można przewidzieć, w jaki sposób indywidualni uży
Analitycy Franklin Templeton: Coraz lepiej rozumiemy możliwości, jakie te nowe technologie mogą zapewnić i można przewidzieć, w jaki sposób indywidualni użytkownicy i instytucje mogą wykorzystać nowe oferty.
Dokonanie bilansu tego, gdzie jesteśmy dzisiaj, jest kluczowe, ponieważ rozpoczyna się czwarty cykl innowacji napędzanych technologią. Nowe technologie powoli nabierają rozpędu. Waluty cyfrowe i sieci płatnicze wspierane przez kryptowaluty, platformy rozwojowe blockchain warstwy 1, programowalne tokeny z samowykonującymi się inteligentnymi kontraktami, sieci wyroczni, rozwiązania skalowania ZK (zero-knowledge) rozwiązania skalujące i jeszcze nowsze innowacje działają 24/7/365 (24 godz. dziennie, 7 dni w tygodniu, 365 dni w roku) proof-of-concept w ekosystemie wycenianym już na ponad 1,0 bilion dolarów.
Każdy megatrend można ekstrapolować, aby określić, w jaki sposób kolejny zestaw zmian może zmienić współczesne społeczeństwo i zachowania. W istocie, w oparciu o charakter zarówno powstających technologii oraz już dokonanych zmian w zachowaniu, można oczekiwać, że rozwijający się czwarty cykl innowacji napędzanych technologią może stanowić urzeczywistnienie każdego z megatrendów.
Pierwszy megatrend wskazuje, w jaki sposób platformy, za pomocą których firmy prowadzą swoją działalność z systemów zastrzeżonych do otwartych sieci wielostronnych. Pozwala to na rozszerzenie uczestnictwa zarówno uczestników indywidualnych, jak i przedsiębiorstw w osiąganiu ich własnego sukcesu handlowego poprzez wykorzystanie tych szyn i budowanie na ich podstawie. Rezultatem tej transformacji jest poszerzenie koncepcji tego, co stanowi « zaangażowanie transakcyjne ».
Pierwszy cykl innowacji napędzany technologią rozpoczął się w czasie, gdy istniał jednokierunkowy, bezpośredni model zaangażowania biznes-konsument, ale kolejne innowacje pozwoliły zarówno indywidualnym uczestnikom, jak i firmom na coraz większe zaangażowanie. W rezultacie, w dzisiejszym trzecim cyklu innowacji napędzanym przez technologię, poszczególni uczestnicy i każde przedsiębiorstwo w sieciowym ekosystemie mogą pełnić wiele ról, działając czasem jako dostawca lub konsument, w zależności od charakteru transakcji.
Jednym ze skutków tego nowego wielostronnego, wielorakiego modelu zaangażowania jest to, że dał on nieproporcjonalną władzę w rękach wirtualnych platform, które ułatwiają i organizują sieciowy ekosystem. Dane generowane przez media społecznościowe i interakcje transakcyjne stały się paliwem dla reklam, na którym opierają się modele reklamowe i algorytmy personalizujące w celu ułatwienia zaangażowania. Posiadanie wyłącznego dostępu do tych informacji przyczyniło się do komercyjnego sukcesu tych platform.
Jednak już teraz pojawiają się napięcia w obecnym modelu. Aby wygenerować wymagane Efekty sieciowe, które tworzą wartość, platformy polegają na szerokim spektrum dostawców zasobów i konsumentów, niezależnie od tego, czy jest to platforma mediów społecznościowych, platforma zakupowa, platforma udostępniania aktywów czy platforma usługowa. W miarę jak ekosystem staje się coraz bardziej udany, wielu sponsorów platform zdecydowało się zostać spółkami giełdowymi. Powoduje to konflikty pomiędzy poszczególnymi podmiotami. Coraz częściej zdarza się, że sponsorzy platform podejmują decyzje ekonomiczne, które przynoszą korzyści akcjonariuszom, kosztem uczestników ekosystemu.
Wschodzące technologie, które są częścią czwartego cyklu innowacji napędzanych przez technologię, są wspólnie określane jako Web3. Podobnie jak firmy Web2, protokoły Web3 również opierają się na efektach sieciowych w celu zbudowania pożądanego ekosystemu komercyjnego. Nowe oferty były jednak w dzisiejszym trzecim cyklu innowacyjnym napędzanym technologią, indywidualnymi uczestnikami i każdym biznesem w Sieciowym ekosystemie mogą pełnić wiele ról, działając czasem jako dostawca lub konsument, w zależności od charakteru transakcji- zaprojektowane przez technologów, którzy wywodzili się ze społeczności open-source, w porównaniu do dzisiejszych korporacji. Projektanci Web3 opracowali model ekonomiczny, który próbuje bardziej sprawiedliwie motywować uczestników ekosystemu. Dostawcy zasobów, którzy umieszczają swoje aktywa w ekosystemach Web3 oraz konsumenci, którzy dokonują transakcji i pomagają budować efekt sieciowy, który zapewnia sukces ekosystemu, mogą otrzymać nagrody w postaci tokenów. Takie tokeny uznają ich wkład i, w wielu przypadkach, mogą również zaoferować im głos w zarządzaniu protokołem. Co więcej, programowalna natura tokenów może pozwolić tym, którzy wnoszą zasoby, na umowne oferowanie i gwarantowanie prawa ekonomiczne uczestników platformy w sposób, który nie jest możliwy w tradycyjnych finansach dziś. Stwarza to nowe opcje dla coraz szerszej społeczności twórców i nowe modele, które pozwalają poszczególnym uczestnikom zachować więcej przychodów lub zrealizować więcej z możliwej wartości zabezpieczenia wygenerowanej dzięki dzieleniu się swoimi aktywami.
W związku z tym, nowe szyny staną się być może ulubionym źródłem dla działań komercyjnych, odciąganie coraz większych ilości transakcji od dzisiejszych scentralizowanych platform i/lub zmuszając dzisiejszych liderów rynku do zmiany kursu i przemyślenia swojego modelu ekonomicznego, l/lub bardziej sprawiedliwego wynagradzania uczestników ekosystemu.
Drugi megatrend bada, w jaki sposób czynniki różnicujące konkurencję, od których przedsiębiorstwa uzależniają swój sukces, uległy zmianie.
W celu osiągnięcia sukcesu, zmieniały się wraz z każdym cyklem innowacyjnym napędzanym przez technologię, przechodząc od aktywów materialnych do niematerialnych, a następnie do aktywów niematerialnych, a następnie obserwujemy, jak charakter tego, co stanowi aktywa niematerialne, staje się coraz bardziej rozproszony.
Ta trajektoria odzwierciedla zmieniający się charakter relacji człowieka z tworzonymi przez nas maszynami. Podczas gdy oferty technologiczne na początku były narzędziami do wykorzystania przez indywidualnych użytkowników i instytucje – ludzi korzystających z maszyn – teraz sama technologia stała się obecnie czynnikiem umożliwiającym nowe modele biznesowe – człowiek plus maszyna. Zmusiło to organizacje do konkurowania nie tylko w oparciu o własne możliwości, ale na ich strategiach integracji i wykorzystania zewnętrznych zdolności dostarczanych przez nowe technologie.
Początek współczesnej ery komputerowej skupiał się na automatyzacji zadań związanych z produkcją, eliminując tarcia w dominującej gospodarce nastawionej na produkcję.
Najnowocześniejsze fabryki były w stanie wykorzystać komputery do usprawnienia linii montażowej, poprawić szybkość i dokładność zaopatrzenia w surowce, usprawnić tworzenie i analizę raportów finansowych i sprzedażowych, a także wspierać wzrost produktywności. Usługi – Przedsiębiorstwa zorientowane na usługi były w stanie zrealizować ogromne zyski w zakresie przepustowości i prowadzenia dokumentacji. Materialne aktywa kapitałowe związane z maszynami, « usługami wiedzy », które obejmowały nowe komputery i technologie informacyjne, a także zasoby bilansowe stanowiły rdzeń wartości przedsiębiorstwa.
W miarę pojawiania się nowych technologii zmieniały się wymagania stawiane organizacji. Technologie sieciowe i Internet umożliwiły nowe rodzaje komunikacji i wirtualnej współpracy.
Tendencja ta nabrała rozpędu wraz z wprowadzeniem komputerów osobistych, oprogramowania produkcyjnego – arkuszy kalkulacyjnych, edytorów tekstu i oprogramowania projektowego oraz ulepszonych narzędzi do wyszukiwania danych, które mogą wydobywać informacje z relacyjnych baz danych. Wiedza i innowacyjność pracowników stały się ich własnymi aktywami. Tworzenie własności intelektualnej. Aby zatrzymać utalentowanych pracowników, wiele przedsiębiorstw rozwijało silne marki i kultury skoncentrowane na ludziach.
Dostawcy zasobów, którzy umieszczają swoje swoje aktywa w Web3 ekosystemy i konsumenci, którzy dokonują transakcji…mogą otrzymać tokenowe nagrody. Takie tokeny uznają ich wkład i, w wielu przypadkach, mogą również zaoferować im głos w zarządzanie protokołem.
Równocześnie powstanie sieci WWW i wprowadzenie szyfrowania klucza publicznego, które umożliwiło bezpieczne transakcje online, stworzyło nowy kanał, w którym muszą poruszać się przedsiębiorstwa.
Przedsiębiorstwa i organizacje zostały zmuszone do wystawienia procesów i systemów zaprojektowanych w celu zaspokojenia wewnętrznego zapotrzebowania na nowy zestaw użytkowników publicznych, którzy byli w stanie uzyskać dostęp do stron internetowych i ofert transakcyjnych 24/7/365. Co więcej, pojawili się nowi, nietradycyjni konkurenci web-first, którzy zakłócają dystrybucję i pozyskiwanie klientów. Poruszanie się w tym coraz bardziej skomplikowanym krajobrazie technologicznym i biznesowym wymaga specjalistycznej wiedzy i doradztwa.
Firmy zmieniły kierunek działania, budując usługi oparte na wiedzy, aby wspierać swoje produkty i zmieniając model zaangażowania, aby skoncentrować się na produktach i skupić się na relacjach z klientami.
Pod koniec lat 90. niematerialne aktywa biznesowe związane z kapitałem ludzkim i intelektualnym zaczęły wyprzedzać aktywa materialne jako główny czynnik napędzający wartość przedsiębiorstwa. Jednak rozliczanie takich wartości niematerialnych stało się problemem ze względu na sposób traktowania tych aktywów w bilansie.
Przypisanie wartości do aktywów niematerialnych stało się jeszcze trudniejsze w dzisiejszym trzecim cyklu innowacyjnym napędzanym przez technologię.
Łączność sama w sobie stała się aktywem, przenosząc się na kluczowy czynnik determinujący wartość przedsiębiorstwa. Oparte na chmurze technologie i interfejsy programowania aplikacji (API) pozwalają firmom na podłączanie « usług » w celu tworzenia nowych procesów bez konieczności ponownego kodowania lub wdrażania nowych systemów. Ta elastyczność pozwoliła na rozwój relacji między ekosystemami. Szeroki zakres usług zewnętrznych, które mogą być dostępne, są jednak ograniczone przez zdolność wewnętrznych biznesowych i technologicznych do utrzymywania i organizowania wszystkich punktów łączności.
Ekosystemy te są rozwijane na wspólnych platformach z jednym językiem programowania i wspólnych szablonów dla powszechnie stosowanych procesów. Ta jednolitość w tworzenia technologii i logiki biznesowej pomaga w rozwoju sposobu, w jaki procesy mogą być nadzorowane.
Zamiast korzystać z interfejsów API i orkiestrować różne wywołania systemowe, podejście Web3 sprawia, że same procesy biznesowe są kompozycyjne. Niektóre fragmenty kodu mogą być ponownie wykorzystane i wstawiane do przepływów procesów innego protokołu, tak jak elementy układanki. Instrukcje w takim kodzie są samowykonalne, co zmniejsza tarcia operacyjne i pozwala na wiele więcej możliwych konfiguracji.
Wpływ tych nowych technologii prawdopodobnie rozszerzy pojęcie tego, co oznacza bycie Podłączonym. Zamiast zwykłego dostępu do sieci lub ekosystemu, wartość biznesowa w przyszłości może skupić się na decentralizacji i osadzeniu oferty w przepływie procesów innej firmy.
Taki krajobraz wymagałby od przedsiębiorstw położenia większego nacisku na interoperacyjność. Zamiast zapewniać własny proces end-to-end, konkurencyjność firmy w przyszłości może być większa. Może to być budowanie zupełnie nowych procesu skonstruowanego w całości wokół potrzeb klienta lub poprzez włączenie się do wielobranżowego przepływu pracy zaprojektowanego wokół klienta.
Trzeci megatrend wyjaśnia, dlaczego przyszłe procesy będą prawdopodobnie budowane wokół i spersonalizowane dla indywidualnego klienta, użytkowników i uczestników. Innowacje technologiczne zwiększyły zdolność poszczególnych użytkowników do « zabierania głosu » w swoich transakcjach handlowych i umożliwienia im « wyjścia », gdy są niezadowoleni z postępowania firmy. To spowodowało t znaczącą zmianę w dynamice władzy pomiędzy przedsiębiorstwami a ich konsumentami.
Wiedza i innowacyjność siły roboczej stały się ich własnymi aktywami. Na stronie własności intelektualnej. Wpływ tych nowych technologii jest prawdopodobnie rozszerzeniem pojęcia tego, co oznacza bycie w łączności.
