By na nowo odkrywać że na mocy chrztu świętego „nie jesteśmy przechodniami ale współobywatelami Kościoła by rodziny chroniły swoją
Był to też czas dziękczynienia za czerwcową beatyfikację ks. Michała Rapacza, męczennika czasów reżimu komunistycznego, kapłana Eucharystii i adoracji Najświętszego Sakramentu. Ze Wzgórza Wawelskiego dotarło ok. 6 tys. osób, w tym 700 młodych Włochów z Ruchu Communione e Liberazione. Oprócz Włochów byli też pątnicy z 18 krajów świata, np. Brazylii, Kenii, Madagaskaru, Meksyku, a nawet Timoru Wschodniego.
W drodze realizowano program roku duszpasterskiego w Polsce: „Uczestniczę we wspólnocie Kościoła”. W ramach konferencji podejmowany był temat sakramentów Kościoła.
A pielgrzymi przez 8 dni stawali się w drodze ambasadorami dobra, piękna i miłości, sami też tego doświadczając od ludzi, którzy wychodzili do nich z gościnnym sercem.
– To Polska właśnie – mówił ze wzruszeniem 76-letni kapucyn o. Bolesław Kanach, który „na krakowskiej” jest od pierwszej pielgrzymki w 1981r. Zainicjował ją „Biały Marsz” zorganizowany po zamachu na Jana Pawła II. Marsz przeszedł 17 maja 1981 r. z Krakowskich Błoń do Rynku Głównego. Od tej pory „sercem” modlitwy pielgrzymki z Krakowa jest intencja za Ojca Świętego, Kościół i Ojczyznę. – Ludzie się zmieniają, stali się bogatsi, więc wydaje się im, że Bóg nie jest im potrzebny, ale są jeszcze tacy, którzy szukają czegoś, co nie przemija. Kocham Polskę, to moja Ojczyzna. Maryja jest naszą Matką, a Ojczyzna jest matką, która rodzi – mówił zakonnik.
W czasie pielgrzymki dziękowano za czerwcową beatyfikację ks. Michała Rapacza, który w czasie komunistycznej ateizacji, głosił Ewangelię i przypominał o wartościach chrześcijańskich, które z niej wynikają. Starał się na nowo uwrażliwiać sumienia, które po wojnie zatraciły zdolność rozeznawania dobra i zła, prawdy i fałszu. Ówczesnym władzom nie podobało się także jego odważne upominanie się o miejsce Boga i Kościoła w życiu społecznym. Kapłan żył duchem Eucharystii i adoracji Najświętszego Sakramentu, mawiał: „choćbym miał trupem paść, nie zaprzestanę tej Ewangelii głosić i nie wyrzeknę się własnego krzyża”.
