Biedronka azjatycka (biedronka arlekin) – pierwszą ojczyzną tego owada jest wschodnia i środkowa Azja. Od kilku lat biedronka azjatycka pojawia się w wiadomościach, które skupiają się na szkodliwej działalności tej biedronki. Jak wygląda prawda o tym owadzie? Biedronka azjatycka jest dosyć duża (dlatego niekiedy mylona z siedmiokropką) i osiąga rozmiary od 5mm do ponad 8 mm długości i od 4 mm do prawie 7 mm szerokości. Ciało jej jest owalne i dobrze wysklepione. Barwa pokryw jest bardzo zmienna od żółtej, poprzez pomarańczową i czerwona aż do czarnej. Kropki i plamki na pokrywach są też różnej barwy. Zatem wyodrębnienie tego gatunku nie jest takie łatwe.
Biedronka azjatycka (biedronka arlekin) – pierwszą ojczyzną tego jest wschodnia i środkowa Azja – tereny od Ałtaju po wybrzeże Pacyfiku oraz od południowych Chin po południową Syberię. Amerykanie w 1916 r., by ratować swoje uprawy przed , zdecydowali się na sprowadzenie tego do Kalifornii, by w kolejnych latach przenieść do innych stanów. Dzięki ludzkim zabiegom, biedronka azjatycka opanowała niemal całą Amerykę Północną, Południową i Afrykę. W Ameryce Północnej biedronka arlekin jest czasami nazywana „owadem Halloweenowym”, ponieważ późną jesienią gromadzi się w ogromnych ilościach, oblegając domy. Ten azjatycki owad został wprowadzony do Ameryki Północnej w celu zwalczania mszyc, ale w ciągu ostatnich 25 lat rozprzestrzenił się tak skutecznie, że jest obecnie najpospolitszą biedronką i poważnie zagraża endemicznym gatunkom.W roku 1995 zaczęto prowadzić również laboratoryjną tego . Biedronkę tę kilkakrotnie introdukowano ze sztucznych hodowli w różnych państwach europejskich zaczynając od lat 80-tych ubiegłego wieku. Pierwsze biedronki azjatyckie w zaobserwowano w 1991 roku – najpierw we Francji, a następnie prawie na całym europejskim . W Polsce pierwsze osobniki zauważono w Poznaniu i okolicach w 2006 roku. Od tego czasu skolonizowała znaczną cześć powierzchni kraju. Choć w Polsce biedronka azjatycka nie była nigdy introdukowana w celach ochrony upraw.Obecnie zadomowiła się w co najmniej 59 krajach, poza swoim rodzimym zasięgiem i jest uważana za jeden z najbardziej inwazyjnych gatunków obcych.Zatem na skutek celowej, aczkolwiek nierozsądnej działalności uczonych, przybył nam kolejny gatunek (dotąd było ich w kraju 75). Dotychczasowe polskie biedronki najczęściej były sprzymierzeńcami – odżywiały się mszycami. Tylko krajowa owełnica lucerniana () znana jest jako szkodnik . A od kilku lat wiadomości o azjatyckim przybyszu coraz częściej pojawiają się w polskich mediach, które skupiają się na szkodliwej działalności tej biedronki. Jak wygląda prawda o tym owadzie?Biedronki arlekiny są dość charakterystyczne, mimo że mają wiele form kolorystycznych. Można znaleźć różne odmiany, od pomarańczowych po czarne z czerwonymi plamkami i nie tylko. Biedronki arlekiny mają zwykle ten sam rozmiar lub są nieco większe niż bardziej znane rodzime gatunki i podobnie jak biedronki siedmiokropki, mają również dwie białe plamki na klatce piersiowej. Ale podczas gdy rodzime biedronki są czarne od spodu i mają czarne nogi, większość biedronek arlekin jest pomarańczowa od spodu i ma pomarańczowe nogi.
