– Ukraina zachowuje neutralność, ale buduje strategię na ewentualny powrót Trumpa. Można to porównać do pokera. Harris – to mała stawka. Z kolei Trump to pójście va banque podczas ostatniego rozdania. Możesz
Tatiana Kolesnychenko: Joe Biden poinformował, że wycofuje się z kampanii prezydenckiej, a jako następczynię wskazał wiceprezydentkę Kamalę Harris. Choć taka decyzja była oczekiwana, to ogłoszona jest politycznym trzęsieniem ziemi. Ukraińscy komentatorzy potraktowali jednak tego newsa z dużą powściągliwością. Nie wiążą większych nadziei z ewentualną nową kandydatką?
Oleksandr Krajew: Z punktu widzenia Kijowa żadne radykalne zmiany nie nastąpiły. Trump nadal jest kandydatem Republikanów, a z ramienia Demokratów zapewne wystartuje ktoś, kto ma nieco większe szanse, niż miał Biden.
Oczywiście mówimy o Kamali Harris, która wywodzi się z administracji Bidena i jest to jeden z kluczowych powodów jej namaszczenia. Jest gwarancją, że dotychczasowa polityka Białego Domu będzie kontynuowana.
Z punktu widzenia technologii wyborczych w tak krótkim czasie przed głosowaniem lepiej nie zmieniać strategii. W tym przypadku mamy więc jasność, że będzie kontynuować dotychczasowy kurs poprzednika.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
A z punktu widzenia Kijowa to dobrze czy źle?
Dobrze, bo możemy mieć pewność, że istniejące programy pomocowe dla Ukrainy będą kontynuowane.
Ale źle, bo kontynuując stare programy, nie nastąpi przełom w wojnie? Biden za wszelką cenę unikał eskalacji między USA i Rosją, więc Ukraina otrzymywała wsparcie akurat na tyle, by utrzymać front, ale nie by zakończyć wojnę. Być może Harris wykaże się większym zdecydowaniem niż Biden?
Na pewno będzie się różnić od Bidena, bo będzie musiała zbudować swój wizerunek od zera. Nie jest ona ani popularna, ani rozpoznawalna. Więc musi pokazać, że jest silna i zdolna prowadzić niezależną politykę.
Ale nie oczekiwałbym natychmiastowych zmian. Jeśli Harris zdobędzie nominację i wygra wybory, w pierwszej kolejności będzie musiała się zmierzyć z wewnętrznymi problemami – kryzysem migracyjnym i sądowniczym. Łatwo przewidzieć, że będzie miała też problem z Republikanami. Trump już w 2021 roku szturmem na Kapitol pokazał, że nie zaakceptuje porażki.
Więc zanim Harris dojdzie do Ukrainy i polityki międzynarodowej, mogą minąć miesiące.
Uważa pan, że Harris mogłaby wyjść poza formułę, ukutą przez administrację Bidena, że « Ukraina nie może przegrać. Rosja nie może wygrać »?
Problem tkwi nie tylko w USA. Cały Zachód nie może znaleźć niewiadomej X, która rozwiązałaby to równanie. Więc przyjął pozycję obserwatora. Nie sądzę, by Harris miała gotowe rozwiązanie. Pod tym względem raczej nie będzie się bardzo różnić od Bidena.
Musimy jednak zaczekać parę tygodni z osądem. Jeszcze nie wiemy, czy Harris przyjdzie ze swoim zespołem, jak to zazwyczaj bywa, czy przy niej zostaną ludzie Bidena. Nie wiadomo, kto będzie jej wiceprezydentem oraz czy w jej administracji zostanie Jake Sullivan, doradca Bidena ds. bezpieczeństwa narodowego [uważany w Ukrainie za głównego twórcę polityki niedrażnienia Rosji – red.]?
Większość analityków przypuszczała, że rezygnacja Bidena jest asem w rękawie Demokratów. W odpowiednim momencie wyłonią nowego, mocnego kandydata i nastąpi punkt zwrotny. Tymczasem Harris, jak sam pan zauważył, nie cieszy się popularnością. Jakie ma szanse w tak bezprecedensowo krótkim czasie dogonić w sondażach i zwyciężyć z Trumpem?
Harris, choć dopiero zaistniała jako znacząca postać polityczna, już ustanowiła rekord, zbierając 46 milionów dolarów na kampanię w ciągu pierwszego dnia od ogłoszenia startu w wyborach. Oczywiście jest to cześć darczyńców, która przeszła od Bidena do niej, ale musimy dać Harris więcej czasu. Trump prowadzi swoją kampanię od ponad pół roku, a ona – trzecią dobę. Więc to, że jej notowania są niższe, ale nie dramatycznie w porównaniu do Trumpa to już dobry sygnał.
