O rynku pracownika wiedzą już wszyscy. Zjawisko szczególnie nasila się w branżach, dla których teren działania nie jest ograniczeniem. Dzięki globalizacji polscy programiści mają dostęp do coraz lepszych warunków – czego nie można powiedzieć o zatrudniających ich firmach.
– Już dziś w Polsce brakuje ok. 50 tys. wykwalifikowanych pracowników, a w Europie ponad 270 tys. Informatycy, którzy opuszczają mury polskich uczelni, mają szeroką wiedzę, a często już i doświadczenie w tworzeniu programów komputerowych lub coraz bardziej popularnych aplikacji mobilnych na telefony komórkowe oraz tablety. Czyli mają duży potencjał. Jednak tych specjalistów kształci się zbyt mało, aby pokryć zapotrzebowanie rynku – uważa Karolina Biedrońska z działu personalnego firmy Comarch. Czytaj też: Jeszcze kilka lat temu do zostania młodszym programistą, np. junior front-end developerem, wystarczyła znajomość stosunkowo prostych języków: HTML, CSS. Dodatkowymi atutami była znajomość Gita i umiejętność wzbogacania strony www o znalezione w sieci fragmenty kodu JavaScript, nawet bez dokładnej znajomości tego języka. Obecnie od młodszych programistów front-endowych wymaga się zaznajomienia z technologiami React lub Angular, a mile widziane są podstawy back-endu (środowisko Node.js, bazy danych). Co więcej, front-endowiec powinien znać pracę back-endowców na tyle, aby móc dokonać drobnych modyfikacji w kodzie. Kadrowe braki nie są więc mitem. Nie wystarczy pójść śladem sieci handlowych, które podniosły wypłaty kasjerek o kilka procent. Żeby znaleźć kompetentnego programistę, trzeba się natrudzić. – Obecnie kandydaci coraz więcej znaczenia przy wyborze pracodawcy przypisują kwestiom niematerialnym i benefitom pozapłacowym. Kandydaci chcą pracować w firmach, których wartości są spójne z ich osobistymi przekonaniami. Zwracają uwagę na strategię i misję firmy oraz na to, jaki wpływ ich praca będzie miała na środowisko czy społeczeństwo – potwierdza Anna Żylińska, menedżer ds. employer brandingu w firmie e-point.
