W czwartek o godz. 21.30 sejmowa komisja sprawiedliwości skończyła prace nad prezydenckim projektem o Sądzie Najwyższym. Przyjęła wszystkie poprawki PiS. W najbliższą środę Sejm ma dokonać II czytania tego projektu i przyjętego we wtorek projektu o Krajowej Radzie Sądownictwa.
Za pozytywnym zaopiniowaniem dla Sejmu całości projektu prezydenta
Andrzeja Dudy, wraz z przyjętymi poprawkami PiS, opowiedziało się 13
posłów, 5 było przeciw, nikt nie wstrzymał się od głosu.
74-stronicowy projekt o SN zakłada m.in. badanie przez SN skarg
nadzwyczajnych na prawomocne wyroki sądów, w tym z ostatnich 20 lat;
utworzenie w SN dwóch nowych izb, w tym Izby Dyscyplinarnej, z udziałem
ławników oraz przechodzenie sędziów SN w stan spoczynku po ukończeniu
65. roku życia, z możliwością przedłużania tego przez prezydenta.
— W drugim czytaniu oba projekty można jeszcze udoskonalić —
powiedział na koniec obrad wiceszef Kancelarii Prezydenta Paweł Mucha. — Prezydent dotrzymał słowa — dodał minister. Jak podkreślił to «dobre
projekty». Zofia Romaszewska powiedziała, że «sądy są dla ludzi, a nie
ludzie dla sądów».
— Projekty nie sprawią, że sądy będą pracować szybciej — mówił zaś
Borys Budka (PO). Zapowiedział, że będzie apelował do prezydenta ws. ustawy o KRS o ponowne weto. «Chcemy reformy sądownictwa, ale nie chcemy
położenia ręki przez polityków na niezależnych sądach» — oświadczyła
Kamila Gasiuk-Pihowicz z Nowoczesnej .
— To nie ostatni etap reformy — zapowiedział szef komisji Stanisław
Piotrowicz (PiS). — Zwyciężyła demokracja — podsumowała Krystyna
Pawłowicz (PiS).
Komisja odrzuciła wszystkie poprawki zgłaszane przez opozycję.
Przyjęto zaś wszystkie poprawki PiS (kilka wycofali sami autorzy).
Najważniejsze z nich to:
— wykreślenie możliwości wnoszenia do SN skargi nadzwyczajnej na
prawomocne orzeczenia sądów przez 30 posłów lub 20 senatorów oraz
przyznanie takiej kompetencji szefowi UOKiK;
— wykreślenie możliwości wnoszenia skargi w sprawach o wykroczenia;
— rozszerzenie autonomii finansowej i organizacyjnej Izby
Dyscyplinarnej SN oraz przyznanie jej członkom o 40 proc. wyższego wynagrodzenia od sędziów innych Izb;
— pozbawienie I prezesa SN prawa do opiniowania kandydatów na prezesów poszczególnych izb SN;
— określenie liczby stanowisk sędziowskich w SN na co najmniej 120;
— przyznanie w okresie przejściowym ministrowi sprawiedliwości, na
wniosek kierującego SN, prawa delegowania do SN sędziego sądu
powszechnego o «co najmniej 10-letnim stażu»;
— przyznanie prezydentowi możliwości powoływania nadzwyczajnych
rzeczników dyscyplinarnych do «dyscyplinarki» sędziego SN nie tylko
spośród sędziów, ale także — prokuratorów; prawo takie miałby ponadto
minister sprawiedliwości — gdyby takiego rzecznika nie powołał prezydent .
