Nowa wieloletnia strategia rozwoju transportu (SRT) będzie musiała dać odpowiedź na pytanie, jak sprostać nowym wyzwaniom stawianym m.in. przez gospodarkę 4.0. Z drugiej strony, trzeba w niej uzupełnić braki bieżącej polityki i wskazać konk
— Jej prosamochodowy charakter. Mimo deklaracji, że trzeba dbać o rozwój transportu zrównoważonego, dokument przyjmuje, że cały wolumen przyrostu towarów, a nawet część wożoną kiedyś pociągami, przejmie transport drogowy.
Strategia zakłada też pasywny wariant dla kolei — że w najlepszym wypadku nie będzie się zwijała.
Patrz:
— Dopiero od trzech lat kolej dynamicznie odzyskuje pasażerów, natomiast przewozy towarów rosną znacznie wolniej. W sumie, w dłużnym okresie kolej jest nadal na minusie w porównaniu z corocznie rosnącym, po kilka procent, transportem drogowym.
A SRT biernie akceptuje ten stan, nie proponując żadnych zmian. W rezultacie warunki funkcjonowania kolei w żaden sposób nie przybliżają nas do założeń Białej księgi transportu UE z 2011 r., która zakłada, że do 2030 roku ok. 1/3 towarów powinna być wożona alternatywnymi do ciężarówek środkami transportu, a do 2050 r. — połowa.
Wypełnienie tych założeń leży zresztą w żywotnym interesie polskiej gospodarki.
— Perspektywa strategii kreślona do 2030 roku jest zbyt krótka. Trzeba myśleć o horyzoncie 2040, a najlepiej 2050 r.
Z jednej strony, nowa strategia będzie musiała dać odpowiedź, jak zmieni się transport w dobie przemysłu i gospodarki 4.0. Jak szybko upowszechnią się pojazdy autonomiczne, elektromobilność, usługi wykorzystujące w przewozach drony. Jakie wyzwania i możliwości stworzy sharing economy i nowe technologie.
