…
fot. wroclaw.pl W ostatni czwartek 13 sierpnia odbyła się msza św. w intencji jego zdrowia w kościele św. Marcina w Warszawie, tym samym, w którym w maju 1977 r. Wujec uczestniczył w głodówce protestacyjnej w obronie więźniów politycznych, co było jednym z pierwszych przejawów jego aktywności politycznej. Henryk Wujec urodził się 25 grudnia 1940 roku. Z polityką zetknął się już jako student fizyki Uniwersytetu Warszawskiego, biorąc udział w wydarzeniach marcowych 1968. W ten sposób poznał środowisko «komandosów», które nadawało ton tym wydarzeniom i którego przedstawiciele byli najbardziej represjonowani. W 1970 roku skończył studia na Wydziale Fizyki UW, w latach 70 pracował w warszawskiej Tewie. Działał też w Klubie Inteligencji Katolickiej. W 1976 roku był jedną z tych osób, które zaangażowały się w pomoc represjonowanym robotnikom Radomia i Ursusa. Stał się też jednym z najważniejszych współpracowników powstałego we wrześniu 1976 roku Komitetu Obrony Robotników — pierwszej w krajach komunistycznych jawnej organizacji, mającej na celu pomoc represjonowanym przez władze. Już wtedy Wujec dał się poznać jako wybitny organizator — ta cecha była jego znakiem rozpoznawczym przez lata. Gdy w 1977 roku, po uwolnieniu wszystkich represjonowanych za wydarzenia czerwca’76 Komitet Obrony Robotników przekształcił się w Komitet Samoobrony Społecznej «KOR», Henryk Wujec został oficjalnym członkiem KSS «KOR». Był wśród twórców wydawanego od 1977 roku poza cenzurą pisma «Robotnik», skierowanego do środowiska robotniczego. To pismo stało się patronem powstałych w 1978 roku — najpierw w Katowicach, a porem w Gdańsku — nielegalnych Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża. W marcu 1979 roku był jednym z najciężej pobitych -przez nasłaną przez SB bojówkę — uczestników wykładu Towarzystwa Kursów Naukowych w mieszkaniu Jacka Kuronia. Doznał wówczas wstrząśnienia mózgu. W sierpniu 1980 roku Wujec był wśród zatrzymanych działaczy KSS «KOR», których uwolnienie stało się jednym z postulatów Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w Gdańsku. Po powstaniu NSZZ «Solidarność» Wujec działał w Regionie Mazowsze.13 grudnia 1981 r. został internowany, a jesienią 1982 r. obóz internowania zamieniono mu na więzienie.
