Wiersze powstańcze, ale także wiersze z czasów okupacji, pisane przez Tadeusza Gajcego, Zdzisława Stroińskiego, Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, wyrażają największy ból człowieka, który dokonuje wyborów w tak trudnych okolicznościach życia, wie, że te wybory są wyborami ostatecznymi, że one pozostawiają ślad także w jego duszy i ten cień śmierci, cień zabijania w tych wierszach jest tak głęboko obecny – mówił w poniedziałkowych „Aktualnościach dnia” na antenie Radia Maryja prof. Wiesław Ratajczak, historyk literatury na Wydziale Filologii Polskiej i Klasycznej UAM w Poznaniu.
Wiersze powstańcze, ale także wiersze z czasów okupacji, pisane przez Tadeusza Gajcego, Zdzisława Stroińskiego, Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, wyrażają największy ból człowieka, który dokonuje wyborów w tak trudnych okolicznościach życia, wie, że te wybory są wyborami ostatecznymi, że one pozostawiają ślad także w jego duszy i ten cień śmierci, cień zabijania w tych wierszach jest tak głęboko obecny – mówił w poniedziałkowych „Aktualnościach dnia” na antenie Radia Maryja prof. Wiesław Ratajczak, historyk literatury na Wydziale Filologii Polskiej i Klasycznej UAM w Poznaniu.
1 sierpnia przypada kolejna rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego. Właśnie tego dnia w 1944 roku o godz. 17.00 około 50 tys. powstańców stanęło do walki o wolność.
– Doświadczeniem nie tylko historycznym, bo już poeci walczącej Warszawy opisywali ten tragiczny dylemat walki z dwoma wrogami już we wrześniu 1939 roku, którzy wspólnie przeciwko niepodległej Polsce wystąpili, a teraz dokonuje się ten kolejny akt tego tragicznego porozumienia śmiertelnych wrogów, którzy jednak nad Polską się jednoczą.
