W Fontanelle di Montichiari można doświadczyć autentycznej pobożności maryjnej związanej z duchowym doświadczeniem Pieriny Gilli
Bp Pierantonio Tremolada, biskup Brescii, 8 lipca wydał dekret w następstwie pisma Dykasterii ds. Nauki Wiary, podpisanego przez kardynała prefekta Fernándeza i kontrasygnowanego przez Papieża Franciszka. Dekret bpa Tremolady stwierdza „nihil obstat”, nic przeciwnego, czyli maksymalne możliwe uznanie objawień i zjawisk nadprzyrodzonych, w oparciu o kryteria ustalone w nowych przepisach Dykasterii Watykańskiej. W tym przypadku chodzi o domniemane objawienia Pieriny Gilli (1911-1991).
— Od wielu lat interesuje się pan objawieniami w Fontanelle, gdzie wcześniej już istniał kult maryjny. Co się zmienia wraz z Listem kard. Fernadeza i dekretem biskupa?
– Jedno trzeba podkreślić: uznanie nie dotyczy miejsca jako sanktuarium maryjnego (Fontanelle są nim od 2019 r.), w którym Matka Boża czczona jest starożytnym tytułem Róży Mistycznej. Ale chociaż nie wyraża opinii na temat nadprzyrodzoności (ewentualność wyjątkowo zarezerwowana wyłącznie dla Papieża), uznaje pozytywny charakter orędzi, które Madonna przekazała Pierinie Gilli, głównie podczas dwóch cykli objawień w latach 40. i 60. Matka Boża przedstawiła się Pierinie jako „Mistyczna Róża”, a jej pierś ozdobiona była trzema różami symbolizującymi: modlitwę, ofiarę i pokutę, szczególnie za dusze konsekrowane. Punktem kulminacyjnym pierwszego cyklu było objawienie z 8 grudnia 1947 r. w katedrze w Montichiari; druga z obietnicą uzdrowień i łask związanych z już istniejącym źródłem w okolicy Fontanelle, które Rosa Mystica pobłogosławiła w Niedzielę Białą (in albis) 1966 r.
— Musimy jednak pamiętać, że Pierina Gilli w okresie objawień i później miała wielu „przeciwników”, którzy nie wierzyli w jej mistyczne doświadczenia. Dlaczego?
— Dochodzenie w sprawie Pieriny Gilli było powierzchowne ze względu na uprzedzenia w stosunku do domniemanej widzącej – stwierdziły to komisje niedawno badające sprawę. Wyciszano wszystkie głosy na jej korzyść, aby dać miejsce jedynie opiniom krytycznym podważającym jej wiarygodność i stan zdrowia psychicznego. Ponadto w czasie śledztwa przez czterdzieści dni przebywała w izolacji bez kontaktu ze światem zewnętrznym: nie mogła przystąpić do spowiedzi, nie mogła rozmawiać z bliskimi i nie mogła przyjmować Eucharystii.
