Kolejne państwa zadłużają się po uszy u Chińczyków i stają się od nich zależne. Eksport infrastruktury na kredyt — portów, autostrad, kolei, elektrowni — to dla Xi Jinpinga sposób na budowę strefy wpływów w strategicznych punktach świata.
Dżibuti jest dowodem na to, że surowce to nie wszystko. Inne małe państwa afrykańskie muszą mu zazdrościć wyjątkowej atrakcyjności, która każe licznym światowym potęgom łasić się do tamtejszego satrapy. A prezydent Omar Guelleh od lat stara się to tak rozgrywać, by wyciągnąć największe profity. Może się to dla niego źle skończyć. Atut – strategiczne położenie
Kraj wielkości przeciętnego polskiego województwa, zamieszkany dziś przez 950 tys. ludzi, był ostatnią kolonią europejską w Afryce. Francja wycofała się stamtąd dopiero w 1977 r., gdy w trzecim z kolei referendum mieszkańcy wybrali niepodległość (inną opcją było przyłączenie do Somalii). Partia Zgromadzenie Ludowe na rzecz Postępu, która zdobyła wtedy władzę, nie oddała jej aż do dzisiaj. I oddać nie zamierza, prześladowania opozycji uznając za działanie propaństwowe: niskie ryzyko niespodziewanej zmiany reżimu jest dla inwestorów zaletą.
