Pracownicy w państwach bałkańskich posiadają wysokie kwalifikacje, co w połączeniu z niskimi wynagrodzeniami i bardzo liberalnym prawem pracy jest atrakcyjne dla inwestorów zagranicznych. Ci jednak coraz częściej zamiast przenosić produkcję
Wynagrodzenia w sześciu nienależących do UE państwach bałkańskich są bardzo niskie nawet w porównaniu do sąsiadującej Rumunii czy Bułgarii. W Serbii średnia pensja netto wynosi wprawdzie ok. 412 euro, ale statystyki zawyżają wynagrodzenia w sektorze budżetowym i państwowych przedsiębiorstwach. Zdecydowana większość zatrudnionych, szczególnie w spółkach zagranicznych, otrzymuje pensję minimalną w wysokości 247 euro. Podobna sytuacja ma miejsce w Macedonii, gdzie średnia płaca netto wynosi 551 euro, ale 45 proc. pracowników uzyskuje pensję netto w wysokości 130-260 euro. W Czarnogórze pensje są najwyższe w regionie, średnie wynagrodzenie wynosi 511 euro, a minimalne 239 euro.
Mieszkańcy państw bałkańskich mają także stosunkowo dobre wykształcenie. Według badań z 2010 roku 77 proc. migrantów z regionu posiadało wykształcenie średnie, a 13 proc. wykształcenie wyższe.
Jednocześnie poziom bezrobocia w państwach regionu jest wysoki. W Czarnogórze wynosi 17,9 proc., w Macedonii – 23,7 proc., a w Serbii – 15,3 proc. Problem braku pracy szczególnie dotyka ludzi młodych. W zależności od kraju 35-57 proc. młodych osób nie ma pracy. To powoduje, że rządy poszczególnych państw, by przyciągnąć inwestorów, liberalizują prawo pracy i tolerują nieprzestrzeganie praw pracowniczych, standardów bezpieczeństwa oraz brak wypłat za nadgodziny w fabrykach zagranicznych koncernów. Pracownicy, by utrzymać pracę, często godzą się na takie warunki.
Brak perspektyw na stabilną pracę i niskie wynagrodzenia, które niejednokrotnie nie pokrywają nawet kosztów dojazdów do pracy, powodują, że mieszkańcy regionu chętnie podejmują pracę za granicą. Według badań Banku Światowego po 51 proc. Serbów i Bośniaków zdecydowanych jest wyjechać za pracą.
