SN zajmował się pytaniem prawnym o definicję „ulicy“, gdzie – w myśl prawa – nie wolno pić alkoholu. Pytanie to zadał w październiku zeszłego roku stołeczny sąd okręgowy rozpatrujący odwołanie Marka Tatały, aktywisty miejskiego ruchu „Legalnie nad Wisłą“ obwinionego o picie piwa na nadwiślańskim bulwarze.
W czwartek SN odmówił podjęcia uchwały w tej sprawie, gdyż – jak wskazał – rolą SN nie jest zastępowanie sądów powszechnych w rozstrzyganiu spraw. Jednocześnie jednak w uzasadnieniu decyzji SN – jak zaznaczył sędzia Andrzej Siuchniński – przedstawił „kilka uwag mogących być pomocnymi dla sądów rozstrzygających tego rodzaju sprawy“.
„W sytuacji, gdy dane unormowanie ogranicza wolności i prawa obywatelskie dopuszczalne jest przyjęcie wykładni zawężającej“ – mówił sędzia Siuchniński. Dodał, że „obywatelom wolno to, czego prawo im wyraźnie nie zabrania, a organom władzy wolno tylko to, na co prawo im wyraźnie zezwala“.
Po wyjściu z sali SN Tatała powiedział dziennikarzom, że jest zadowolony. „Wnioskowałem przed sądami o uniewinnienie i to stanowisko będę podtrzymywał. Myślę, że to co dziś usłyszeliśmy działa na moją korzyść“ – ocenił.
Zgodnie z ustawią o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi zabrania się spożywania napojów alkoholowych na ulicach, placach i w parkach, z wyjątkiem miejsc przeznaczonych do ich spożycia. Spożywanie alkoholu w niedozwolonych miejscach stanowi wykroczenie.
W sprawie chodzi o wykładnię użytego w ustawie pojęcia „ulicy“. SO spytał SN, czy pod pojęciem ulicy, na której nie wolno pić alkoholu, należy rozumieć definicję z rozporządzenia MAiC z 2012 r., czy też definicję z ustawy o drogach publicznych. Pierwszy akt prawny określa ją jako „wydzielony pas terenu z urzędową nazwą, przeznaczony do ruchu pieszego lub pojazdów“, więc może nią być także bulwar. Drugi z tych aktów głosi jednak, że ulicą jest wyłącznie „droga na terenie zabudowy lub przeznaczonym do zabudowy“.
