Czy ktoś piszący jakąś strategię 12 lat temu (a taki okres obejmuje Strategia na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju) mógł sobie wyobrazić tak intensywny rozkwit technologii mobilnych, blockchain, kryptowalut? Każdy dokument, w tym ten firmowany
Według danych GUS nasza gospodarka urosła w ubiegłym roku o 4,6 proc. Co więcej, z danych wynika, że gospodarka pozostaje w fazie szybkiego wzrostu – biorąc pod uwagę, że w pierwszych dwóch kwartałach 2017 roku wzrost gospodarczy oscylował wokół 4 proc., w trzecim „wyskoczył“ do 4,9 proc., a w czwartym kwartale wzrost PKB sięgnął 5,1 proc. Tak dobrze nie było od lat!
Drugą dobrą wiadomością jest to, że – po „inwestycyjnej smucie“ w 2016 r. – w zeszłym roku wreszcie inwestycje odbiły się od dna: w ostatnich trzech miesiącach był to już wzrost dwucyfrowy (11-12 proc.) – skądinąd oczekiwany od kilku kwartałów, wraz z coraz powszechniejszym uruchamianiem funduszy unijnych.
To z kolei oznacza, że polska gospodarka (jeśli te tendencje się utrzymają, a tymczasem nic nie wskazuje, by miało być inaczej) wznosi się na trzech silnikach: do konsumpcji, ożywionej m.in. Programem 500 plus i dobrą sytuacją na rynku pracy (więcej zatrudnionych i lepiej zarabiających) oraz eksportu (korzystającego z dobrej koniunktury gospodarczej w Unii Europejskiej), dołączyły inwestycje.
Ekonomiści zacierają ręce: tak właśnie powinno być – stabilny wzrost musi się opierać na trzech filarach.
Ci sami ekonomiści spodziewają się jednak, że w bieżącym roku wzrost nieco wyhamuje – chociaż nadal utrzyma się na przyzwoitym poziomie – w granicach 4 proc. O co chodzi?
Wygląda na to, że Polska staje się po części ofiarą własnego sukcesu. Gdy oceniamy rekordowo niskie obecnie bezrobocie jako „dobrą sytuację na rynku pracy“, patrzymy z perspektywy pracownika. Z punktu widzenia pracodawcy wygląda to nieco inaczej – ujawniają się trudności w pozyskaniu odpowiednio wykwalifikowanej kadry i – coraz częściej – rewizja w dół planów rozwojowych.
