Są informacje złe i jeszcze gorsze. Ta należy do tych drugich, niestety: Andrzej Poczobut, dziennikarz i działacz polskiej mniejszości na Białorusi, został przewieziony do kolonii karnej nr 1 w Nowopołocku. Tę wiadomość podają ona Andrzeja i Centrum Obrony Praw Człowieka Wiasna.
Poczobut został skazany przez sąd w Grodnie na 8 lat kolonii karnej o zaostrzonym rygorze, sąd wyższej instancji w Mińsku odrzucił apelację dziennikarza i podtrzymał wyrok, który stał się prawomocny. Zarzuty stawiane Poczobutowi były i są sfabrykowane i kłamliwe, oskarżono go o podżeganie do niepokojów społecznych na tle rasowym, gloryfikowanie faszyzmu, wzywanie do sankcji wobec Białorusi, a także o związki z terroryzmem. Himalaje bzdur. Wszystko dlatego, że pisał prawdę o sytuacji na Białorusi, o autorytaryzmie, sfałszowanych wyborach, demonstracjach przeciw Łukaszence. Że bronił polskiej mniejszości, działał na jej rzecz.
Poczobut odmówił ubiegania się o łaskę Łukaszenki, odmówił wyjazdu z kraju bez prawa powrotu. Jest dzielny i nieustraszony. Dotychczas, od marca 2021 r., kiedy go aresztowano, siedział w najcięższych więzieniach, także w okrytym czarną sławą Żodino. Dawał radę. Mimo kłopotów zdrowotnych.
Ale kolonia karna w Nowopołocku to inny rozdział. Jej zła sława to nie tylko panujące tam warunki, brutalne traktowanie więźniów. Nowopołock, leżący na północy kraju, to miejsce, gdzie działają największe białoruskie zakłady petrochemiczne, także największa w Białorusi rafineria przerabiająca rosyjską ropę. Kolonia znajduje się przy ul. Technicznej 8, w Nowopołockim Okręgu Przemysłowym, w sąsiedztwie firm Naftan i Polimir. Ich instalacje i hałdy oplatają zakład karny. Powietrze, jakim oddychają więźniowie, jest skrajnie zanieczyszczone chemią i szkodliwe dla zdrowia. Bywa, że od oparów chemicznych jest po prostu gęste, trudno oddychać, powstrzymać kaszel.
