Rozważania do Ewangelii J 15 9-17
Niedziela, 5 maja. VI niedziela wielkanocna
• Dz 10, 25-26.34-
35.44-48 • Ps 98 • 1 J 4, 7-10 • J 15, 9-17
Jezus powiedział do swoich
uczniów: «Jak Mnie umiłował
Ojciec, tak i Ja was umiłowałem.
Wytrwajcie w miłości mojej! Jeśli
będziecie zachowywać moje przykazania,
będziecie trwać w miłości
mojej, tak jak Ja zachowałem
przykazania Ojca mego i trwam
w Jego miłości. To wam powiedziałem,
aby radość moja w was była
i aby radość wasza była pełna. To
jest moje przykazanie, abyście się
wzajemnie miłowali, tak jak Ja was
umiłowałem. Nikt nie ma większej
miłości od tej, gdy ktoś życie swoje
oddaje za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi,
jeżeli czynicie to, co wam przykazuję. Już was nie nazywam
sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem
was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co
usłyszałem od Ojca mego. Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja
was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc
przynosili i by owoc wasz trwał, aby wszystko dał wam Ojciec,
o cokolwiek Go prosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście
się wzajemnie miłowali».
Przed chwilą przeczytaliśmy słowa najpiękniejszej Ewangelii.
Mówi ona o miłości, przyjaźni. Co więcej, przekazuje
najdoskonalsze przykazanie dla każdego z nas: „abyście się
wzajemnie miłowali”. Czyż może być coś piękniejszego, doskonalszego?
Jezus mówi: „Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja
was umiłowałem. Wytrwajcie w miłości mojej!”. Wspaniałe
to słowa, wspaniała zachęta. Jezus Chrystus tak nas umiłował,
jak Jego umiłował Ojciec – Bóg. Jest to miłość największa,
najdoskonalsza, ponieważ sam Bóg jest miłością.
