Królikiewicz był ekscentrycznym geniuszem pełnym paradoksów – wojującym prawicowcem, nacjonalistą i wyznawcą teorii spiskowych, a jednocześnie twórcą awangardowym, autorem analiz twórczości papieża lewicowej awangardy Jeana-Luca Godarda.
Na potrzeby łódzkiej szkoły filmowej przygotowywał także eseistyczne rozbiory twórczości Kurosawy czy Antonioniego. Był wreszcie erudytą i twórcą własnej teorii kina, wyczulonym na formę i rytm. Był cenionym pedagogiem, prowadził kultowe zajęcia z analizy filmowej.
– Reżyserem zostałem nie dzięki filmom, ale dzięki snom. Jako dziecko oglądałem filmy w kinie objazdowym. O żadnym filmie nie mogę jednak…
