Tajemnicę wcielenia Syna Bożego Kościół czci osobną uroczystością Zwiastowania Pańskiego która jest obchodzona 9 miesięcy przed Bożym Narodzeniem
Duch, który „zstąpił na Maryję”, to ten sam Duch, który unosił się nad wodami u początków stworzenia (por. Rdz 1,2). Ta prawda jest przypomnieniem, że Wcielenie było nowym aktem stwórczym. Gdy Jezus Chrystus został poczęty w dziewiczym łonie Maryi za sprawą Ducha Świętego, Bóg zjednoczył się z naszym człowieczeństwem i wszedł w nową, trwałą relację z nami, czym zapoczątkował nowe stworzenie. Wydarzenie Zwiastowania ukazuje nam niezwykłą delikatność Boga. On się nie narzuca, nie określa z góry roli, jaką Maryja miała odegrać w planie naszego zbawienia, ale pyta Ją o zgodę. W pierwszym stworzeniu nie było mowy, by Bóg pytał o zgodę swoje stworzenia, ale czyni to już w tym nowym stworzeniu. Miriam z Nazaretu, odpowiadając na słowa anioła, mówi w imieniu całej ludzkości. Fakt, że uroczystość ta przypada często w trakcie Wielkiego Postu, uzmysławia nam, że tajemnica Wcielenia jest nierozerwalnie związana z tajemnicą śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Z biegiem czasu, począwszy od V wieku na Wschodzie i VII wieku w Kościele zachodnim, lud chrześcijański nadawał celebrowaniu tej tajemnicy charakter przede wszystkim maryjny. Reforma ostatniego soboru przywróciła jednak tej uroczystości charakter chrystologiczny. Choć wyjątkowe i niepowtarzalne miejsce w jej przeżywaniu zajmuje Maryja, to jednak pierwszoplanową postacią w zwiastowanym i celebrowanym misterium jest Jezus Chrystus. Świętujemy przecież moment, w którym Słowo w łonie Maryi stało się Ciałem. To, co wydarzyło się w Nazarecie, było szczególnym działaniem Boga, potężną interwencją w dzieje, za której sprawą poczęło się Dziecko i przyniosło zbawienie całemu światu. Bóg w dziejach człowieka Tajemnica Wcielenia powinna być dla nas nieustannym wyzwaniem, by coraz bardziej otwierać nasze umysły na nieograniczone możliwości przemieniającej mocy Boga, który pragnie zjednoczenia z nami. Odwieczny i zrodzony Syn Boży stał się człowiekiem i tym samym umożliwił nam, swoim braciom i siostrom, udział w Jego Boskim synostwie. Tajemnica Wcielenia stanowi szczególne świadectwo Bożego upodobania w człowieku. Tę prawdę św. Jan Paweł II wyraził w swej pierwszej encyklice Redemptor hominis: „W tym zbawczym wydarzeniu dzieje człowieka w Bożym planie miłości osiągnęły swój zenit.
