Jedną z najczęściej pojawiających się w związku z wczorajszymi atakami Hamasu opinii jest ta, która mówi o zaskoczeniu zarówno wywiadu jak i sił zbrojnych pańs…
Jedną z najczęściej pojawiających się w związku z wczorajszymi atakami Hamasu opinii jest ta, która mówi o zaskoczeniu zarówno wywiadu jak i sił zbrojnych państwa Izrael.
Efraim Halevy, były szef Mossadu powiedział CNN:
Nie mieliśmy żadnego ostrzeżenia i całkowitym zaskoczeniem było to, że dziś rano wybuchła wojna.
Co gorsze, jak przyznał, izraelskie służby „nie miały pojęcia” jak duży arsenał rakiet udało się zgromadzić Hamasowi w Strefie Gazy. Wątpliwym pocieszeniem jest to, że i Amerykanie zostali najwyraźniej zaskoczeni, bo gdyby cokolwiek wiedzieli to Jake Sullivan, doradca Bidena ds. Bezpieczeństwa Narodowego nie powiedziałby przed 8 dniami, że „Bliski Wschód jest obecnie znacznie spokojniejszy niż przez dwie ostatnie dekady”. Martin Indyk, dwukrotny ambasador Stanów Zjednoczonych w Izraelu powiedział w rozmowie z Foreign Affairs, że zaskoczenie jest dowodem na pychę izraelskich służb specjalnych, które poczuły się tak sprawne, niemal wszechmocne, że zlekceważyły przeciwnika i w efekcie dały się zaskoczyć. Niewykluczone, że tak było w istocie, bo pycha jest zazwyczaj jednym z powodów ludzkich błędów, ale tym nie mniej warto też zwrócić uwagę i na inne czynniki, które mogły spowodować, iż wywiad i siły zbrojne Izraela zawiodły, co do tej pory kosztowało życie ponad 600 niewinnych i nieuzbrojonych obywateli, zamordowanych przez terrorystów z Hamasu.
O pogarszających się relacjach polityków i wojskowych, w tym służb wywiadowczych, jeszcze we wrześniu pisali eksperci izraelskiego Narodowego Instytutu Studiów nad Bezpieczeństwem. Warto ponownie przestudiować ten raport, aby wiedzieć jakiego rodzaju mechanizmy polityczne mogą w konsekwencji prowadzić do osłabienia państwa uchodzącego za przykład dobrze funkcjonującego organizmu gwarantującego bezpieczeństwo. Autorzy raportu zwracają uwagę, że trwający w Izraelu kryzys polityczny związany z zainicjowaną przez rząd reformą wymiaru sprawiedliwości (1816 demonstracji w 200 miastach i miejscowościach) przerodził się w napięcia na linii politycy – oficerowie sił zbrojnych, przede wszystkim lotnictwa, ale również wywiadu. Jak w innym opracowaniu napisał Ofer Shelah, emerytowany dowódca w siłach powietrzno-desantowych, spór polityczny w którym Izrael pogrążył się w ostatnich 10 miesiącach „doprowadził do przekroczenia wielu czerwonych linii, które do tej pory nigdy w historii Izraela nie były przekraczane”.
Z jednej strony, jak zauważył wielu oficerów rezerwy złożyło oświadczenia, że nie będą w związku z napięciami politycznymi uczestniczyć w rutynowych szkoleniach, z drugiej, tego rodzaju wypowiedzi i rezolucje doprowadziły do ostrych ataków przedstawicieli rządzącej krajem konserwatywnej koalicji, których celem stali się dowódcy Izraelskich Sił Obrony.
W niektórych przypadkach ataki te stanowią celową próbę zszargania wizerunku dowódców jako autorytetów w dziedzinie bezpieczeństwa w celu zneutralizowania publicznego ciężaru profesjonalnego wsparcia, jakie mogliby zapewnić dla porozumienia politycznego. W obecnych warunkach te niepohamowane ataki stanowią poważniejsze zagrożenie niż kiedykolwiek wcześniej
napisał Shelah.
Ekspert, który nie skrywa swych sympatii politycznych oskarża izraelską prawicę o rozpoczęcie „wojny kulturowej” przeciwko korpusowi oficerskiemu. W jego opinii źródłem tego zjawiska było i jest silnie zakorzenione w środowiskach ortodoksyjnej prawicy przekonanie, że korpus oficerski Izraelskich Sił Samoobrony oraz Shin Bet stanowią przeszkodę „uniemożliwiającą prawicowemu reżimowi realizację jego polityki, ciesząc się jednocześnie podziwem i zaufaniem większości izraelskiego społeczeństwa”. W tym wypadku nie jest najważniejsze czy to prawica czy lewica „bierze na celownik” dowódców sił zbrojnych. Istotny jest wpływ wciągnięcia, czy wejścia, armii do polityki, na poziom bezpieczeństwa kraju i gotowości do adekwatnego realizowania zadań stojących przed siłami zbrojnymi.
