Домой Polish — mix O Bogu – najprościejMiłość od pierwszego enteraCzy sakramenty tracą ważność? Anna Moskwa:...

O Bogu – najprościejMiłość od pierwszego enteraCzy sakramenty tracą ważność? Anna Moskwa: próbki wody z Odry zostaną przebadane pod kątem 300 potencjalnych substancjiPolecamy

134
0
ПОДЕЛИТЬСЯ

W wielu rodzinach to wciąż trudny temat Rodzice nierzadko wstydzą się o tym mówić albo się boją że nie mają wystarczającej wiedzy Po cichu liczą
Wiara jest tematem szczególnie delikatnym – uważa psycholog Agnieszka Domowicz. – Kiedy pracuję z parami czy z rodzicami, okazuje się, że o wierze jest nawet trudniej mówić niż o seksualności. Czasami ludziom brakuje przygotowania, dlatego na pewno łatwiej jest tym, którzy są we wspólnotach. Ale niekiedy zwyczajnie może być trudno nazwać to, co sami przeżywamy gdzieś w środku. Nie ma problemu, żeby dziecko nauczyć pacierza, ale już powiedzieć o tym, czego się doświadcza, o swojej relacji z Panem Bogiem, jest dużo trudniej.
Potrzeba wyczucia
Problem może tkwić w tym, że w ogóle mało ze sobą rozmawiamy – o czymkolwiek. Trudno sobie wyobrazić rodzica, który po latach porozumiewania się z dzieckiem za pomocą krótkich komunikatów nagle się otworzy i opowie o swojej relacji z Bogiem czy trudnościach w wierze nastoletniemu buntownikowi. Czy to jednak może być usprawiedliwienie? Raczej nie. Jeśli nie ma w naszych domach prawdziwej rozmowy, to może trzeba zacząć od nauczenia się jej?
– Rozmowa w rodzinie, z dziećmi zawsze jest dobra i korzystna, również jeśli chodzi o temat wiary. Potrzeba tu natomiast dużo wyczucia, znajomości swojej pociechy i odpowiedniej przestrzeni – podkreśla psycholog. – Bardzo łatwo jest popełnić trzy rodzaje błędów. Pierwszy z nich to przesyt, kiedy ciągle mówi się o wierze i dzieci szybko zaczynają mieć dosyć. Drugi – to mówienie nakazowe: musisz iść do kościoła, musisz odmawiać Różaniec itd. A trzeci błąd to mówienie w sposób nieadekwatny do poziomu rozwoju dziecka. To oczywiste, że z 3-latkiem trzeba rozmawiać inaczej niż z dzieckiem nastoletnim, będziemy chociażby używać innych pojęć.
Każdy po swojemu
Jak się do tego zabrać, żeby to nie wypadło sztucznie i żeby już na wstępie nikt się nie zraził? Tu, niestety, nie ma jednej dobrej odpowiedzi. Każda rodzina jest inna; każdy rodzic boryka się ze swoimi ograniczeniami i to, co dla jednych będzie łatwe i naturalne, dla innych stanie się barierą nie do pokonania. – Dziś mamy dostęp do wielu opracowań, które mogą nam w tym pomóc, więc nie jesteśmy pozostawieni sami z problemem – podpowiada Agnieszka Domowicz. – Warto szukać własnych sposobów, w końcu każdy najlepiej zna swoją rodzinę.

Continue reading...