«Złote algi» w Odrze. Zabójczy jest dopiero ich zakwit — RMF24.pl — Wytwarzające toksyczne związki «złote glony» mogą żyć w wodzie, nie sprawiając problemów: zabójczy jest dopiero ich zakwit. Niektóre ich toksyny łatwo się rozkładają pod wpływem światła
Po raz pierwszy «złote glony», czyli («parvum» oznacza «drobny») na podstawie osobników zebranych ze słonawego stawu w Bembridge na wyspie Wight.Jednak te (w biologii mówi się: euryhalinowe). W Europie odnotowywano ich obecność od Islandii po Rosję, łącznie z Bałtykiem i Morzem Czarnym (ale nie w polskich rzekach), a na świecie między innymi w USA i Brazylii, Chinach, Australii i Nowej Zelandii.O tym, że Instytut Rybactwa Śródlądowego znalazł w próbkach wody z Odry złote algi, których zakwit może spowodować pojawienie się toksyn, zabójczych dla ryb i małży — poinformowała w czwartek minister klimatu i środowiska Anna Moskwa.- znajdujące się w ujściach lub w pobliżu ujść rzek. Nie są wybredne jeśli chodzi o temperaturę wody (czyli są eurytermiczne) — tolerują zakres od 2 do 32 stopni Celsjusza. Gdy warunki są naprawdę trudne, mogą przetrwać dzięki przetrwalnikom (cystom).Prymnesium parvum mają nieregularne, . Dwie gładkie wici służą do poruszania się, a podobnej długości, dość sztywny wyrostek zwany haptonemą może służyć do przyczepiania się do podłoża. Komórki okrywają dwuwarstwowe płytki celulozowe.Do fotosyntezy służą złotobrązowe chloroplasty. Ich kolor sprawia, że Pojawia się też biała piana. Oczywiście ocena «na oko» nie jest wiążąca — podobnie może wyglądać woda także w innych sytuacjach. Dlatego glony trzeba znaleźć pod mikroskopem lub wykonując badania genetyczne.Związane z wydzielaniem toksyn zakwity spowodowane przez «złote algi» dotyczą zarówno wód słodkich, jak i przybrzeżnych wód morskich. Co ciekawe, prymnesium parvum są naturalnymi konkurentami sinic z rodzajów Microcystis, Cytophaga i Synechococcus, których zakwity stają się mniej prawdopodobne w obecności złotych alg.
