Powraca "choroba szalonych krów". Nowy wariant jeszcze groźniejszy. Są pierwsze ofiary
Ponad 20 lat po pierwszym naukowym opisie choroby Creutzfelda-Jacoba, wywodzącej się z encefalopatii gąbczastej bydła nazywanej popularnie « chorobą szalonych krów », lekarze stwierdzili nową formę tego schorzenia, wariant vCJD. Zmarł na nią w Wielkiej Brytanii 37-letni mężczyzna. Lekarze uznają, że zakażenie mogło nastąpić przez spożycie skażonego mięsa, transfuzję krwi, przeszczep lub przez skażone narzędzia chirurgiczne.
« Musimy spodziewać się następnych przypadków »
Opisany przypadek może być początkiem nowej fali zachorowań – stwierdzili lekarze z University College London na łamach « New England Journal of Medicine » (NEJM). Eksperci już od dawna obawiali się takiego obrotu spraw.
– Musimy spodziewać się wystąpienia następnych przypadków – ostrzega Inga Zerr, kierująca grupą naukowców prowadzących badania nad prionami na uniwersytecie w Getyndze.
– Nie można jeszcze z pewnością stwierdzić, ile przypadków już wystąpiło, ponieważ należałoby uwzględnić wiele nieznanych czynników – zaznacza badaczka.
Narażony co drugi człowiek
Choroba Creutzfelda-Jacoba wywoływana jest przez priony, małe cząsteczki białka z defektem strukturalnym i jest najprawdopodobniej skutkiem przeniesienia encefalopatii gąbczastej bydła (BSE) na człowieka. Jeżeli priony dostaną się do organizmu ludzkiego np. po zjedzeniu mięsa wołowego od bydła zarażonego BSE, zdeformowane priony mogą przedostać się do mózgu człowieka.
Może to wywołać efekt domina, dochodzi wtedy bowiem także do deformacji prionów ludzkiego organizmu, co powoduje np. degenerację tkanki mózgowej.
Choroba jest śmiertelna i nie ma przeciwko niej ani szczepień, ani terapii. Do tej pory przypadki CJD rejestrowano tylko u ludzi o określonej kombinacji genów, występującej u około 40 proc. populacji. Obecnie w Wielkiej Brytanii na vCJD zachorował mężczyzna o innej kombinacji, występującej u co drugiego człowieka.
DPA, Deutsche Welle
© Source: http://www.polsatnews.pl/wiadomosc/2017-01-19/powraca-choroba-szalonych-krow-nowy-wariant-jeszcze-grozniejszy-sa-pierwsze-ofiary/
All rights are reserved and belongs to a source media.
イタリア中部を１８日に襲った連続地震で、地震で起きたとみられる雪崩が中部ペスカラ県のホテルを直撃し、少なくとも３人が死亡した。ＡＮＳＡ通信が伝えた。２人が救助されたが、子どもを含む多くの人が行方不明になっている。防災当局によると、当時ホテルには宿泊客と従業員ら約３０人がいたという。 救助隊は徒歩などで現地へ向かい、１９日未明に捜索を始めたが、悪天候で、捜索は困難を極めている。在イタリア大使館によると、１９日昼（日本時間同夜）までに日本人が巻き込まれたとの情報はない。また、伊メディアなどによると、別の地域では８０代の男性が地震と雪の重みで崩れた農場の屋根の下敷きになり死亡した。 昨年夏以降、大地震が相次いだ伊中部では１８日、アマトリーチェ近郊でマグニチュード（Ｍ）５・０以上の強い地震が４回発生した。被災地では余震が続き、停電している地域もある。 伊中部では昨年８月２４日にＭ６・２の地震がアマトリーチェなどを襲い、２９９人が死亡した。昨秋にも大地震が相次ぎ、さらに多くの建物が倒壊した。絶え間なく続く地震により、被災地の復興が遅れる可能性がある。（ローマ＝山尾有紀恵）
北海道の新千歳空港で１９日正午ごろ、秋田発新千歳行きの全日空１８３１便（ボンバルディアＤＨＣ８―Ｑ４００型）が着陸後に滑走路をはみ出したトラブルで、国土交通省は深刻な事故につながりかねない重大インシデントと認定した。全日空機は積雪の中で止まり、乗客乗員２５人にけがはなかった。国の運輸安全委員会は、航空事故調査官を現場へ派遣した。 国交省によると、全日空機は二つあるうちのＢ滑走路に着陸後、滑走路の端を通りすぎて、雪の積もった草地で止まった。減速できずにオーバーランしたか、スリップなどで左側の誘導路へ曲がりきれず滑走路を外れた可能性がある。ただ、止まった機体の機首は反対の右斜めを向いた状態だった。車輪や機体に目立った損傷はなかった。 全日空の男性機長（５２）は停止後、機内放送で「滑走路が凍結状態でブレーキがきかず、滑走路の末端をすぎたところで止まった」と説明したという。だが、新千歳空港事務所がトラブル直後に滑走路の滑りやすさを調べたところ、６段階の基準で良い方から１～２番目で「着陸に支障はないレベル」だったといい、運輸安全委の航空事故調査官が詳細を調べている。 乗客は停止場所で機体から降り…
Tym razem brytyjska aktorka, którą obecnie możemy zobaczyć w nagrodzonym Złotym Globem filmie „Moonlight”, zaprezentowała się w eleganckiej czarno-białej sukience z kolekcji Alexandre Vauthier Haute Couture. Okazją do pokazania się w efektownej stylizacji było przyjęcie w Salon International de la Haute Horlogerie w Genewie. 
Wolontariusze z Polskiego Centrum Pomocy Międzynarodowej zainstalowali systemy fotowoltaiczne, wykorzystujące energię słoneczną, w ponad 100 etiopskich szkołach. Tym samym umożliwi naukę po zmroku ponad 35 tys. dzieci. 
17 stycznia w jednej z warszawskich restauracji odbyła się premiera książki Wojciecha Młynarskiego. Niestety, artysta nie zaszczycił swoją obecnością licznie przybyłych na wydarzenie gości. Jego nieobecność była wystarczającym powodem do rozpoczęcia insynuacji na temat jego stanu zdrowia. W czwartek 19 stycznia na jednym z portali plotkarskich pojawiła się informacja o tym, że Wojciech Młynarski miał udar. Wiadomość ta dość szybko rozeszła się w sieci, a inne serwisy zaczęły ją powielać. 
Nietypowa kolęda miała miejsce, ponieważ rozchorował się proboszcz. Duchowny do odwiedzania domów w Tomkowej koło Świdnicy wysłał więc dwie kobiety – kościelną Marysię i kucharkę Dorotę. Portal Swidnica24.pl podkreśla, że kobiety pobierały koperty oraz święciły ludziom domy bez jakichkolwiek uprawnień. „Pani Dorota kropiła wodą święconą domy, a pani Marysia pobierała koperty podpisywała nazwiskami i przeliczała pieniądze u ludzi w domu” – czytamy na portalu Swidnica24.pl. 
My, katolicy, w tym roku będziemy świętować 100. rocznicę objawień fatimskich, a nasi bracia ewangelicy uczczą 500-lecie reformacji. Jak katolik powinien odnieść się do rocznicy wydarzenia, które w konsekwencji podzieliło Kościół i na wieki wykopało przepaść między światem protestanckim a katolickim? Zignorować i zbyć argumentem, że „to nie nasza sprawa”? Czy można świętować rocznicę podziału, który stał się wielkim dramatem w dziejach Kościoła? W zasadzie odpowiedzi na te pytania udzielił papież Franciszek, udając się w październiku ubiegłego roku na inaugurację jubileuszu reformacji do Szwecji. Otoczenie Ojca Świętego i on sam tłumaczyli, że nie chodzi o celebrowanie schizmy, ale o pogłębienie jedności między dwoma odłamami chrześcijaństwa oraz podziękowanie za 50 lat wspólnie przebytej drogi w dialogu między katolikami i luteranami. Sprawa jednak nie jest tak oczywista, skoro Rada ds. Ekumenizmu Konferencji Episkopatu Polski uznała niedawno za stosowne wyrazić ubolewanie z powodu głosów krytyki skierowanych wobec tych katolików, którzy brali lub wezmą udział w obchodach jubileuszu reformacji. Zdaniem Rady, dla katolików trafnym słowem kluczem jest tutaj „upamiętnienie”, które obejmuje zarówno wdzięczność za dary, które przyniosła reformacja, jak i pokutę za utraconą jedność, a także za cierpienia wynikające z upolitycznienia teologicznego sporu. Istotnie, reformacja podzieliła nie tylko chrześcijaństwo, ale całe państwa i narody. Gdy jednak na Zachodzie królowała zasada: „Cuius regio, eius religio” (Czyja władza, tego religia) i całe państwa przechodziły na protestantyzm w ślad za swym monarchą, król Polski mawiał do swoich poddanych: „Nie jestem panem waszych sumień”. Przyznam się, że jako młody człowiek uważałem reformację za straszliwe nieszczęście i nosiłem w sobie urazę do luteranów. Tymczasem na ten fenomen trzeba spojrzeć z innej strony. Jaki byłby Kościół katolicki dzisiaj, gdyby nie potężny impuls do odnowy, jaki dała mu reformacja? Można do dziś spierać się z Lutrem w kwestiach teologicznych, ale on i inni reformatorzy mieli rację, gdy twierdzili, że ówczesny Kościół natychmiast potrzebował odnowy. Drugim pozytywem była nieprawdopodobna wręcz promocja Biblii, do czego przyczynił się wynalazek druku. Był to też chyba ostatni okres w dziejach świata, kiedy tak powszechnie mówiono o Bogu, kłócono się wręcz o Niego, dyskutowano zawzięcie, jak można osiągnąć życie wieczne. Problem niewiary właściwie nie istniał, wiara była w centrum życia ludzi. Zaiste, jest za co dziękować, jeśli idzie o dialog z ewangelikami. Coraz bardziej dociera do obu wielkich rodzin wyznaniowych, że jesteśmy sobie braćmi. Na początku lat 70. ubiegłego wieku podczas agapy po nabożeństwie ekumenicznym w kościele dominikanów w Krakowie, w obecności kard. Karola Wojtyły, pewien ewangelik metodysta żartobliwie zauważył: „W XVI wieku nie wyszlibyśmy stąd żywi”. Wówczas nie było do śmiechu: walczyliśmy na miecze i ostre słowa. Dzisiaj, dzięki dialogowi teologicznemu, okazało się, że katolików i luteranów nie dzieli nawet tak zapalna kwestia, jak nauka o usprawiedliwieniu. Z grubsza biorąc, chodziło o to, że luteranie uważali, iż zbawienie osiąga się tylko i wyłącznie dzięki łasce Bożej; katolicy wskazywali zaś na konieczność czynienia dobrych uczynków. Teologowie z obu Kościołów w deklaracji z 1999 r. wykazali niezbicie, że cały spór, o który przez pięć bez mała wieków kruszono kopie, zasadzał się na nieporozumieniu, bo ani luteranie nie lekceważyli dobrych uczynków, ani katolicy nie kwestionowali decydującego znaczenia łaski Bożej – inaczej tylko rozkładali akcenty. Przez cztery i pół wieku oba wielkie odłamy chrześcijaństwa wychowywały swoich wyznawców do wrogości. Ostatnie kilkadziesiąt lat to odbudowywanie wspólnoty i pójście dalej niż tolerancja i wzajemna akceptacja. Zgodnie z tym, co św. Jan Paweł II mówił w 1999 r. we Wrocławiu, dziś Jezus Chrystus oczekuje od nas, chrześcijan różnych wyznań, czytelnego znaku jedności, świadectwa i współpracy. I tak się, dzięki Bogu, dzieje. Aktualny przykład – „Kantatę reformacyjną” dla uczczenia wielkiego jubileuszu, która powstaje pod egidą Kościoła ewangelicko-reformowanego w RP, komponuje katolik Stanisław Szczyciński. To ten sam kompozytor, który stworzył ilustrację muzyczną do 14 encyklik Jana Pawła II. * Dziennikarz katolicki, działacz ekumeniczny, popularyzator nauczania papieskiego, członek zespołu scenariuszowego Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego, laureat Nagrody TOTUS (2007) 
Zmarł komandor Motocyklowych Rajdów Katyńskich Wiktor Węgrzyn; był ich pomysłodawcą i organizatorem. Węgrzyn był również inicjatorem motocyklowych zlotów imienia ks. ułana Zdzisława Jastrzębiec-Peszkowskiego na Jasnej Górze. Miał 77 lat. Informację o śmierci Węgrzyna potwierdził PAP we wtorek wieczorem Mateusz Luberadzki, sekretarz Stowarzyszenia Międzynarodowy Motocyklowy Rajd Katyński. Węgrzyn zmarł w Chicago po długiej i ciężkiej chorobie nowotworowej. Nie jest jeszcze znana data pogrzebu, ale odbędzie się on w Polsce. Wszelkie informacje na ten temat umieścimy na naszej stronie internetowej – powiedział PAP Luberadzki. Wiktor Węgrzyn urodził się 21 lipca 1939 r. w Warszawie; studiował w Szkole Głównej Planowania i Statystyki; był księgarzem i mechanikiem samochodowym. Pod koniec lat 60. z powodu działalności w opozycji został zwolniony z pracy w Centrali Produktów Naftowych. W latach 70. wyemigrował do USA, prowadził tam księgarnię, zasiadał też w jury Towarzystwa Krzewienia Nadziei, które przyznawało nagrody polskim emigrantom. Do Polski wrócił na przełomie lat 2000/01. W 2001 r. założył Stowarzyszenie Międzynarodowy Motocyklowy Rajd Katyński, którego celem jest organizowanie rajdów motocyklowych do miejsc mordu i pochówku patriotów polskich. Poza pielęgnowaniem tradycji narodowych celem Stowarzyszenia jest także udzielanie pomocy Polakom na Wschodzie. W 2010 r. został odznaczony przez prezydenta Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w upamiętnianiu prawdy o zbrodni katyńskiej. Podczas wyborów parlamentarnych w 2015 r. należał do Komitetu Wyborczego Wyborców Grzegorza Brauna „Szczęść Boże!”. W tym samym roku skrytykował polski rząd za uniemożliwienie wjazdu do Polski Nocnym Wilkom (rosyjskiej organizacji motocyklistów), którzy chcieli odwiedzić groby żołnierzy Armii Czerwonej. We wrześniu 2015 r. podczas przedostatniej edycji rajdu Węgrzyn wspominał w rozmowie z PAP, że mieszkał długo w USA i do Polski przyjechał po upadku komunizmu. Dowiedziałem się wtedy, że w jakiejś szkole zrobiono test i 14 proc. uczniów powiedziało, że w Katyniu to Polacy zabijali Żydów. Wróciłem do Chicago, do przyjaciół i zastanawiałem się co tu zrobić. I przyszedł mi do głowy rajd motocyklowy. W Ameryce wiele takich jeździ, zwracają uwagę. I zorganizowałem taki upamiętniający zbrodnię katyńską w Polsce – opowiadał Węgrzyn. Podczas rajdu, który co roku ma nieco inną trasę, motocykliści odwiedzają miejsca na Wschodzie związane z polską martyrologią, przede wszystkim ze zbrodnią katyńską m.in. Kuropaty, Katyń i Miednoje. Biorą w nim udział uczestnicy z całego kraju, a także z zagranicy, przedstawiciele różnych zawodów. Jest górnik, pilot i inżynier, rolnik i robotnik. Myślę, że ich wszystkich łączy miłość do Polski i jej historii, odkrywają tam jej inne oblicze, a często także na nowo samych siebie. Na motocyklu człowiek ma dużo czasu, żeby myśleć, bo jedzie sam, więc ma czas na refleksję – mówił Węgrzyn, zapowiadając kolejne edycje Rajdu. Działy:
Biskup legnicki Zbigniew Kiernikowski mianował nowego duszpasterza akademickiego i nowego duszpasterza młodzieży. Powstaje także Rada Młodych przy Biskupie legnickim. Od 1 stycznia 2017 roku funkcję duszpasterza akademickiego diecezji legnickiej pełni ks. Robert Bielawski. Poprzednim duszpasterzem był ks. Jan Pazgan, wykładowca filozofii na Papieskim Wydziale Teologicznym i w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Legnicy. Ks. Pazgan objął obowiązki proboszcza w parafii Rudna. Natomiast ks. Bielawski jest wikariuszem parafii katedralnej. Zmiany objęły również duszpasterstwo młodzieży. Ks. Janusz Wilk pozostał asystentem kościelnym Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży, natomiast obowiązki duszpasterza młodzieży przejął ks. Przemysław Superson, wikariusz z parafii pw. Matki Bożej Królowej Polski w Legnicy. Ks. Przemysław był odpowiedzialny min. za przygotowania do Światowych Dni Młodzieży w diecezji legnickiej w 2016 roku. Ponadto bp Zbigniew Kiernikowski powołał Radę Młodych i Zarząd Rady Młodych. W skład Zarządu powołanego 18 stycznia wchodzą min. Marek Staroń, ks. Przemysław Superson, Monika Petelska, Katarzyna Hul. Zadaniem Zarządu jest opracowanie statutu Rady i przedstawienie kandydatów, którzy wejdą w jej skład. Koordynatorem prac Zarządu został rektor legnickiego Wyższego Seminarium Duchownego ks. Piotr Kot. Do powstającej Rady Młodych wejdą przedstawiciele wszystkich duszpasterstw związanych z formacją młodzieży w diecezji legnickiej. Działy:
